RECENSIE: Mitski - The Land Is Inhospitable And So Are We

Mitski
recensie cijfer 2024-01-10 Mitski (Miyawaki), de Japans-Amerikaanse singer-songwriter, heeft een bescheiden, maar eigen plek ingenomen in de muziekwereld. Dat ze er mag zijn, bewees zij na elf jaar met het succes van haar vijfde album, Be The Cowboy [2018]. De Tik-Tok generatie omarmde haar enige jaren later met een single hiervan, ‘Nobody’. Zo komt er een gemengd publiek af op haar optredens: zij die komen voor de indiepop over liefde, leven en haar immigratieachtergrond en zij die willen dansen op haar emo-nummers. De toenemende aandacht voor haar werk leverde haar veel stress op; zoveel zelfs dat zij in 2019 overwoog om te stoppen met het maken van muziek. Drie jaar later bracht ze het synthesizer gedreven Laurel Hell [2022] uit om die spanning van haar af te schrijven. Nu is daar The Land Is Inhospitable And So Are We.

Mitski heeft met haar zevende studioalbum een meesterwerk geschapen. Het is daarnaast haar meest Amerikaans klinkende plaat, waar country en Americana hand in hand gaan met indiepop. Het geheel wordt ondersteund door een zeventienkoppig koor en een achtkoppig orkest, gearrangeerd door Drew Erickson. Hij zorgde eerder dit jaar al voor de orkestbewerkingen van de platen van Father John Misty en Weyes Blood. Net als bij hen klinkt het nergens pompeus of overdadig. Wat opvalt is dat Mitski de tijd neemt om de elf nummers aan de luisteraar te presenteren.

Het album opent met ‘Bug Like An Angel’. Het lijkt alsof zij alleen met haar gitaar in een grote ruimte het verhaal van een workaholic, die als enige familie de fles heeft, bezingt (”as I got older, I learned I’m a drinker; sometimes a drink feels like family”). Het koor zingt onverwachts ”family” mee, waardoor het nummer aan kracht wint. Even later, op ‘The Deal’, zorgt een onverwachte elektronische drumbreak (dat iets weg heeft van Björk’s ‘Hunter’) voor eenzelfde effect. Het zijn deze kleine intonaties die meewerken aan de magie van dit album.

Mitski weet ons te betoveren met haar prachtige poëtische teksten als zij over liefde zingt. Wat dacht je van “I bend like a willow thinking of you / Like a murmuring brook curving about you / As I sip on the rest of the coffee you left / A kiss left of you” op ‘Heaven’. Of, iets sensueler: “Don’t even care that the/ Curtains are open/ Let the darkness see me” op afsluiter ‘I Love Me After You’, wanneer zij naakt door het huis loopt als haar vriend is vertrokken. In haar nummers gaat die liefde vaak hand in hand met de dood. Zo zingt zij op ‘My Love Mine All Mine’: “I Wish I could leave behind all the love I have after I die so that I can shine all this goodness” . Of op ‘I’m Your Man’: “So when you leave me, I should die / I deserve it, don’t I?” .

Beter wordt het niet. Mocht er al iemand twijfelen of zij de beste singer-songwriter van haar generatie is, vraag dan om dit album op te zetten. En dan te bedenken dat zij bijna gestopt was met muziek maken…
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Mitski Label:Dead Oceans
Cover Sufjan Stevens - Javelin

Sufjan Stevens - JavelinOp een ochtend in augustus van dit jaar werd Sufjan Stevens wakker en bleek...

Claud

Claud - Supermodels Supermodels is het tweede studioalbum van de Amerikaanse popzangeres Claud...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT