2023-05-05
De Schotse singer-songwriter Mark Mulholland houdt van reizen. Op zijn derde studio-album doet hij een minirondje om de wereld. De twaalf nummers op Revolutions Go In Circles zijn de afgelopen paar jaar opgenomen in verschillende plaatsen, waaronder Bamako, Parijs, Berlijn en New York. Zo maken wij ook kennis met enkele musici met wie hij in het verleden heeft samengewerkt. Het geluid dat hij laat horen is een mix van Americana, pop-rock, folk, waarbij een vleugje jazz, afrobeat en reggae aan toegevoegd is. Vreemd genoeg klinkt het album toch niet zo divers als je zou verwachten, wat deels terug te brengen is naar Mullholland’s monotone, nasale stem. Opener ‘Moving On’ zorgt voor een vrolijk begin als hij zijn voorbeelden huldigt. (“I caught a glimpse of Arthur Rimbaud's shadow/I met Jack Kerouac on the way/../ I met Paul Verlaine on the banks of the Seine/ I saw Federico Lorca on his little black horse on the way to Granada” ). Het refrein zit direct in je hoofd, voordat de banjo van Sean Condron op ‘Filling Up The Silence’ wordt ingezet. Hier blikt hij terug op zijn eenzame bestaan als straatmuzikant ( “I'm just sitting saying nothing because I've got nothing much to say” ). Met ’River Walk’ weet hij een desert bluesrock sfeer te creëeren, geholpen door Tony Allen op drums en Yacouba Sissiko op ngoni, tamani en karanya.
Deze variëteit aan muziekstijlen wordt hierna enkel herhaald, al weet hij op ‘Head Against the Wall’ een heerlijke trage blues neer te zetten. Vooral de mondharmonica van Matt de Harp pakt hier een hoofdrol. De zin “the future seems so long ago, it just drifted out of sight” is daarnaast goed gevonden. Het reggae-ritme op ‘On My Way’ combineert mooi met het getokkel van Sissiko op de West Afrikaanse ngoni om een echt wereldnummer te maken. Afsluiter ‘900 Miles’ is een Amerikaans folknummer dat door Baba MD op de kamale ngoni, kalabas en karanya klinkt alsof het thuishoort in de Afrikaanse woestijn.
Mulholland neemt ons mee op reis op zijn derde langspeelplaat. Hoewel hij meerdere wereldse muziekstijlen goed weet te combineren, zijn er maar een paar nummers die blijven hangen. Die nummers zijn dan wel weer zo goed dat zij het album overeind houden. Waar zou de volgende reizen deze Glaswegian brengen?
Mayleaf - Tough Luck Mayleaf is een Nederlandse alternatieve grungerockband die het heel goed...
Masonik - The Vedantic Chapter Om het tienjarig bestaan van Parenthèses Records te vieren, brengt Xango...