2007-08-27
Billy Bob Thornton was ooit acteur en verruilde een aantal jaren geleden de filmwereld voor die van de muziek. De pennen werden door de critici al in het in gif gedoopt, weer een acteur die zo nodig muziek wil gaan maken en dan dit keer ook nog in het geëngageerde genre als americana. Thornton verraste echter vriend en vijand en bracht een hele fijne debuutplaat uit, Private Radio geheten. Beautiful Door is inmiddels alweer de vierde plaat van Thornton en wederom is het resultaat redelijk te verhapstukken.Met een stemgeluid dat zich ergens tussen Tom Waits en Guy Clark bevindt zingt Thornton weer een album vol. Alle nummers zitten diepgeworteld in de Amerikaanse muziektraditie, country, blues en southern rock zijn de belangrijkste invloeden. Soms heeft Beautiful Door het laidback geluid van een JJ Cale. Verwacht geen grensverleggende muzikale escapades van Thorton, het is zelfs nergens echt origineel. Het verwordt af en toe tot nietszeggende quasi amaricana à la The Eagles. Net zo gelikt en ook bijna net zo oppervlakkig. Waar The Eagles dan nog kunnen bekoren door fantastische instrumentbeheersing en vaak beklijvende songs, verzandt Thornton op zulke momenten in een poel van vrijblijvendheid, zoals op ‘Hearts Like Mine’.
Dit gezegd hebbende is het album toch zeker de moeite van het luisteren waard. Thornton beschikt over een warme stem en zeker het eerste deel van het album bevat goede songs, zoals ‘Restin’ Your Soul’ en het ingetogen titelnummer ‘Beautiful Door’. Ook ‘In The Day’ bevat een aanstekelijke melodie, die het nummer weet te dragen. De muzikale begeleiding is meestal sober en bestaat uit de traditionele invulling van drums, bas en gitaren, af en toe aangevuld met een hammond, accordeon of mandoline. Het intro van ‘I Gotta Grew Up’ is een mooi staaltje akoestisch gitaarwerk en het nummer wordt daarna voortgedreven door zeer gedegen elektrisch gitaarspel. Alle hoorbare gitaren zijn afkomstig van co-writer Brad Davis, die daarmee ook een duidelijk stempel op dit album kan drukken.
De teksten schrijft Thornton zelf en zijn bij vlagen autobiografisch, zoals op ‘Restin’ Your Soul’, waarin hij zingt: “Why did you go, restin’ your soul, now I have to go, travelin’ alone”, waarschijnlijk over zijn verbroken huwelijk met de welbekende Angelina Jolie (er zullen overigens niet veel americana artiesten zijn die kunnen pochen met een huwelijk met één der meest gewilde vrouwen op deze planeet). Thornton toonde met zijn debuut al aan, dat we hem zeker serieus moeten nemen en ook Beautiful Door heeft zijn momenten, al is met name het tweede deel van het album soms te vrijblijvend om overtuigend te kunnen zijn.
Stars - In Our Bedroom After the WarHet Canadese Arts & Crafts heeft een aantal leuke artiesten in huis....
Common - Finding Forever Common is al zo’n 15 jaar een vreemde eend in de hiphopvijver. Een rapper...