2022-10-03
Wie ga je bellen als je een goede accordeonist en toetsenist nodig hebt? De in Nashville woonachtige New Yorker Rob Burger! Althans dat is de mening van Norah Jones, Rufus Wainwright, Lucinda Willams, Hiss Golden Messenger en nog vele anderen die hem hebben ingehuurd als sessiemuzikant op hun studio albums. John Zorn en Iron & Wine zweren bij hem, gezien de jarenlange samenwerking (respectievelijk sinds 2006 en 2007). Naast zijn filmmuziek voor onder andere Ocean’s 8, Nebraska en Everything Is Illumuninated, brengt hij ook nog eens sporadisch solowerk uit. Marching With Feathers is zijn vierde album in twintig jaar tijd.Mocht je denken dat hij de op ingezette lijn van voorganger The Grid [2019] voortborduurt komt bedrogen uit. De gecontroleerde exotische en kosmische synth-pop maakt plaats voor ambient en elektronische filmische composities die afgewisseld worden door akoestische pianostukken. Dat levert een heel afwisselend geheel op, waar nooit echt vaart in komt. Daarbij komt dat elk stuk op zichzelf staat, waarbij Burger spaarzaam gebruik maakt van muzikanten met wie hij eerder heeft samengewerkt.
De cello van Teddy Rankin-Parker - die hij heeft leren kennen via Iron & Wine- werkt magistraal goed op ‘Ground Cover’ en is daarmee het beste nummer op dit album. Het gevoel dat beide muzikanten in deze compositie leggen is van een andere- hogere - orde. Eenzelfde emotie demonstreert Burger ook op zijn solo pianowerken ‘Figurine’ en ’Night Feet’. Op ‘Still’ probeert hij geforceerd gebruik te maken van gevallen stiltes. Het pakt verkeerd uit: het nummer valt juist hierdoor uit elkaar.
Het centrale nummer is ‘Hotel for Saints’, waar verschillende bevriende muzikanten een bijdrage leveren.
Paul Niehaus (Calexico, Lamchop) zorgt hier voor de gitaren. Stevie Nistor, die eerder werkte op albums van Sparks, Laura Veirs en “onze” Laura Jansen levert hier het slagwerk. Het is Jamie Lidell, met wie Burger eerder dit jaar een benefiet EP (ForUkraine) opnam, die zorgt voor de eindmix. Hierdoor wordt met name de drumpartij vervormd. Het doorbreekt de rustiek die het album elders ademt. Nistor komt beter tot zijn recht op de stille protestsong ‘Marching With Feathers’ en het ambient hoogtepunt ‘Library Science’.
Al met al is het vierde album van Burger een verzameling van uitgewerkte instrumentale nummers, die het beste op de achtergrond te beluisteren zijn. Voor als je een ommetje wilt maken en even voor jezelf de dag wilt doornemen, werkt dit prima.
Kendra Morris - Nine Lives Kendra Morris heeft de stem en het bereik die soul zo lekker meeslepend kan...
Weird Nightmare - Weird Nightmare Weird Nightmare is een soloproject van Alex Edkins, in het dagelijks leven...