RECENSIE: Mudhoney - Every Good Boy Deserves Fudge: 30th Anniversary Deluxe Edition

Mudhoney
recensie cijfer 2021-07-24 Het promo-exemplaar op vinyl (1991, Glitterhouse) stond al in de platenkast. En onlangs viel het promo-exemplaar van de jubileum cd op de deurmat: Every Good Boy Deserves Fudge: 30th Anniversary Deluxe Edition. Sub Pop vond het tijd worden voor een feestje.

Every Good Boy Deserves Fudge van Mudhoney is een mijlpaal in de vooral geografisch bepaalde grunge-scene van Seattle. Waar stadgenoten Nirvana en Pearl Jam met de eer én het grote geld gingen strijken, heeft Mudhoney nooit de aandacht en erkenning van het grote publiek gekregen. Terwijl Pearl Jam en Mudhoney notabene hun oorsprong vonden in dezelfde legendarische band: Green River.

Every God Boy Deserves Fudge stamt uit hetzelfde jaar als Nirvana’s doorbraakalbum Nevermind. Mudhoney speelde de plaat vol met de klassieke bezetting, bestaande uit Mark Arm (zang/gitaar/orgel), Steve Turner (gitaar/zang/harmonica), Matt Lukin (basgitaar/zang) en drummer Dan Peters. De jubileumuitgave bestaat uit het originele album (veertien tracks) en een album vol met bonusmateriaal (vijftien tracks).

Het bonusalbum bevat onder andere zeven niet eerder uitgebrachte songs en vijf songs van de Music Source sessies onder leiding van Jack Endino. Deze opnamen vond de band destijds te gepolijst, liet ze vervolgens op de plank liggen om aan de slag te gaan met producer Conrad Uno in zijn Egg studio. Deze opnamen haalden destijds wel het oorspronkelijke album.

De bonustracks liggen geheel in de lijn van het originele album en vormen daarop een mooie aanvulling. ‘March To Fuzz’, ‘March From Fuzz’ en Fuzz Buster’ zijn keiharde, fuzzy surf instrumentals. ‘Paperback Life’ klinkt als een vergeten Billy Childish klassieker.

‘Bushpusher Man’, dat destijds het originele album niet haalde, is een rauwe garagerocksong. De track verscheen eerder al op de compilatie March To Fuzz. Omdat deze song twee keer langskomt op de bonusplaat, zijn de verschillen tussen de studio-opnames mooi te horen. De versie onder leiding van Jack Endino klinkt onmiskenbaar als Mudhoney, maar in de versie van Conrad Uno zit de gitaar prominenter in de mix en klinkt de zang van Mark Arm een stuk intenser. De keuze van Mudhoney voor de opnamen uit de Egg studio valt dan ook te begrijpen.

Desalniettemin blijft het leuk om eerdere versies van ‘Generation Genocide’, ‘Check-Out Time’, ‘Something So Clear’, ‘Thorn’ en ‘Pokin’ Around’ te horen. Every Good Boy Deserves Fudge: 30th Anniversary Deluxe Edition is echter niet alleen voer voor liefhebbers maar zeker ook interessant voor nieuwkomers.
Recensent:Bart Slaats Artiest:Mudhoney Label:Subpop
Goose

Goose (VS) - Shenanigans Nite Club Goose , afkomstig uit Norwalk, Connecticut VS, brengt hun achtste...

Cover Chai - Wink

CHAI - Wink Bij een Japanse meidengroep denk je al gauw aan overdreven schattige ( Kawaii...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT