2020-10-19
Als diplomatendochter moet je jezelf snel in een nieuwe omgeving kunnen aanpassen. Dat is exact waar Sophie Hunger in weet uit te munten. Geboren in Zwitserland en opgegroeid in London, Bonn en Zurich, weet zij maar al te goed hoe lastig het is om je te laten gelden in een stad die al een eigen geluid heeft. Zij vertoeft nu al een aantal jaren in Berlijn en het is dan ook niet vreemd dat zij hierdoor meer gebruik is gaan maken van elektronica. Was dat op voorganger Molecules (2018) nog weifelend, op haar zevende soloalbum Halluzinationen is die invloed overduidelijk aanwezig. Van het akoestische gitaar- en pianospel, dat haar debuut Sketches On Sea [(2007) kenmerkte, is weinig meer over.Voor het album heeft zij gebruik gemaakt van de Abbey Road Studios, waarbij zij in twee dagen tijd alle uitgedachte composities zowel live als in één take heeft opgenomen. Het zorgt ervoor dat het album heel vlot klinkt en de nummers heel natuurlijk in elkaar overgaan. Dit ondanks het feit dat er zowel in het Engels als het Duits gezongen wordt. De drie Duitse nummers - de piano gedreven ballade ‘Finde Mich’, het experimenteel klinkende ‘Halluzinationen’ en het aan de ”Deutsche Frau” hakkelend opgedragen ‘Rote Beeten Aus Arsen’ - zijn zo natuurlijk in de volgorde van het album gezet, dat het nauwelijks opvalt dat zij in een andere taal worden gezongen. Op ‘Bad Medication’ lijkt zij zelfs tweetalig te zingen.
‘Maria Magdalena’ is Hunger op haar kwetsbaarst én op haar best. Hier combineert ze haar afwijzing van de kerk met de onzekerheid in de liefde. “Maria Magdelena/I know that I said that I can do it alone/../Don't save Jesus, save your sister/Please, please, please/Tell the angels that I need you”. Deze bewuste dubbelzinnigheid komt veel op het album voor, vaak gecombineerd met humor. Zoals bij ‘Security Check’: “Put your toothpaste and my shoes in a separate box/Little do they know about the monkeys in my head”. Ook haar afkeer van het Londense nachtleven steekt ze niet onder stoelen of banken op ‘Liquid Air’: “Live your life in taverns/On English liquid air/I can live in any place/But I can't live there”.
Hunger weet door haar multi-interpreteerbare teksten in je hoofd te kruipen, terwijl haar uitstekende band de vaart erin houdt. Juist de wat snellere nummers, zoals ‘Alpha Venom’ en het overdreven vrolijke ‘Everything Is Good’ zorgen ervoor dat je niet afhaakt. Dit album zou zomaar meerdere deuren kunnen openen voor deze ondergewaardeerde artiest.
Electric Callboy - MMXXAls je net als ondergetekende je boosheid in crisistijd ergens op wilt...
Nubya Garcia - Source Toen de Londense saxofoniste Nubya Garcia onlangs drie uur radio mocht...