2019-03-20
“We houden niet van gimmicks, we maken geen muziek die hypes volgt. Nee, laat de muziek spreken, is ons motto.” Dat is de insteek waarmee de Belgische metalformatie Earupt zichzelf profileert. “We werken hard aan het songconcept. Veel meer dan te etaleren waar we individueel toe in staat zijn. Iets wat vrij uniek is in het huidige metallandschap.” Kortom: de muziek die deze Belgen op de wereld loslaat is voor de volle honderd procent een team-effort. Naar eigen zeggen nemen ze net als een kwajongen in een snoepwinkel van elk potje de favoriete snoepjes om deze tot een unieke combinatie te vormen. Iets wat niet te omschrijven is, zich er van weerhoudt gelabeld te worden of niet in een hokje te duwen is. Toch zal er een poging gedaan worden: nieuwe plaat Elements klinkt als de liefdesbaby van ieder project waar Devin Townsend zich aan begeven heeft met de groovy elementen van Mudvayne en Pantera. Of dat nu als hokje of label telt of niet, desalniettemin is dat fijn gezelschap om in één regel mee geassocieerd te worden. En voor een band van Belgische afkomst, die over het algemeen nog niet bekend is bij het grote Nederlandse publiek, klinken ze ook zeer professioneel. De opname en mix van deze negen nummers, verspreidt over 45 minuten, is groots en bombastisch. Tegelijkertijd blijft er genoeg ruimte voor ieder instrument om niet bedolven te raken onder het muzikale geweld. In dat opzicht komen ze hun eigen promopraatje volledig na.
Elements begint met ‘Shedding Skin’, dat goed weet op te bouwen en meteen al een duidelijke progressieve kwinkslag laat horen. Hier wordt niet met standaard riffs en ritmes gespeeld. Nee, deze mannen durven af te wijken van de norm. Groots en bombastisch zijn de strekking, waarbij een naam als Devin Townsend wederom de hoek omkomt tegen de tijd dat het refrein wordt ingezet. Verdomd catchy. Om nog maar te zwijgen over de knipoog naar liefde voor koffie op het einde. ‘Bloodstains’ dendert volle poelen je trommelvliezen binnen en houdt goed huis op deze trommels. Samen met ‘Bareknuckle Fight’ (horen we daar een Gojira-invloed?) één van de hardere exemplaren van het album.
Progressieve en alternatieve invloeden worden echt goed op de proef gesteld met de titeltrack en ‘Broken Wings’, die beiden voorbij de zes minuten gaan. In de laatstgenoemde is zelfs een bluesy lick te bespeuren. Wat meer down-to-earth is vervolgens ‘Writings On The Wall’ met een dikke Pantera-groove. Wederom zou het overigens niet verbazen als dat frontman Rik Vanhoutte een groot fan van het stemgeluid van Devin Townsend blijkt te zijn. Bij elkaar op geteld gaat Elements qua stijlen verschillende kanten op, wat het zodoende ook interessant en gevarieerd houdt. Daarnaast klinkt het ook allemaal wel overduidelijk als één band die er plezier in heeft.
Morglbl - The Story Of Scott RöttiHet al twintig jaar samenspelende Franse trio Mörglbl presenteert hun...
BufferState - Anthropy Een verse gitaarband uit Gent met de naam BufferState . De eerste basis voor...