2018-06-18
De Amsterdamse band Death Alley heeft aardig roerige tijden achter de rug. Dit resulteerde vorig jaar in het vertrek van bassist Dennis Duijnhouwer op een schijnbaar ongelukkig moment. Het duurde even voor de band dit echt helemaal te boven was, maar uiteindelijk zijn ze met Sander Bus weer compleet. En zo ligt er dan uiteindelijk weer een nieuwe langspeler Superbia, waarop de band de roerige tijd achter zich laat.De band, aangevoerd door Douwe Truijens, is toch al een band die in staat is zich te vormen naar de omstandigheden. Zo klinken ze steeds weer wat anders en hebben ze in de loop der tijd psychedelische invloeden toegevoegd aan hun spectrum van zeventiger jaren rock en punk. Ondertussen beweegt de band tussen Pink Floyd achtige psychedelische rock en Black Sabbath metal, iets wat ze met verve doen. ‘The Chain’ is bijvoorbeeld zo’n fijn compact hardrocknummer, waarin de band zo uit kan blinken.
Album opener ‘Daemon’ daarentegen is een bijna tien minuten durend donker, lang uitgesponnen nummer, waarin de groep weer totaal anders weet te klinken. Het lome ‘Headlights In The Dark’ neigt dan weer meer naar stoner. Toch weten ze vast te houden aan hun eigen signatuur, wat ook vooral komt door de rauwe en krachtige stem van Truijens. Afgesloten wordt met het lange ‘The Sewage’, dat gejaagde stukken afwisselt met lange jams en solo’s, totdat het uiteindelijk uitgroeit tot epische proporties om af te sluiten met een lange fade out.
In alles toont Death Alley zich een band met veerkracht en een groot aanpassingsvermogen. Steeds weten ze veranderende omstandigheden om te zetten in positieve impulsen, die vervolgens hun muziek ten goede komt. Superbia is het bewijs dat ze dit weer met overtuiging gelukt is.
Robbert Fossen Band - Get Off On ItAls bluesman uit Nederland heb je het niet makkelijk. Je staat qua...
Odd Couple - Yada Yada Odd Couple is sinds hun nieuwste album Yadayada al helemaal een raar...