RECENSIE: Douwe Bob - Born In A Strorm

Douwe Bob
recensie cijfer 2013-06-25 Afgelopen zomer won hij het programma De Beste Singer-Songwriter van Nederland, na een voorronde en verschillende finalerondes. Ik heb het over de twintigjarige Douwe Bob. Hij mocht meteen spelen op het Hongaarse festival Sziget en nam vervolgens rustig de tijd om zijn debuutalbum, Born In A Storm te schrijven. Uit zijn tv-optredens weten we ongeveer wat we mogen verwachten. Toch?

Als zesde liedje op de plaat staat pas de single ‘Multicoloured Angels’, het nummer dat Douwe Bob tijdens de tv-show al ten gehore bracht en een redelijke hit werd. Gelukkig is Born In A Storm niet zo’n album waarvoor je eerst vijf andere tracks moet uitzitten om te kunnen genieten van iets bekends. ‘Judge, Jury & Executioner’, de albumopener, begint a capella en pas verderop in de eerste zin komen de gitaar en vervolgens de drums erbij. Geinige opening. En eerlijk is eerlijk, het knalt meteen! In het anderhalve minuut lange instrumentale outro worden we heen en weer geslingerd tussen stukken die doen denken aan Tommy van The Who en ‘Paranoid Android’ van Radiohead. Dat Douwe Bob vervolgens in de derde track bijna het zelfde openingstrucje gebruikt, is niet erg. ‘You Don’t Have To Stay’ is een fijn, simpel liedje met het gevoel van de jaren ’60 en een vrolijk orgeltje. Verderop mogen we genieten van het allereerste nummer van de hand van Douwe Bob: ‘I Smoke And I Drink’. De zanger zet zichzelf neer zoals hij is, en daar moeten we het maar mee doen. Een tikkeltje eigenwijs dus. Ook op de tweede helft van het album is genoeg te genieten. Neem bijvoorbeeld het nummer ‘Life Weighs Heavy’, dat knap in elkaar zit met verschillende tempowisselingen. Of de afsluiter van het album, het fraaie en breekbare ‘I Gave Them’. Douwe Bob laat in dertien liedjes zien dat hij een echte verhalenverteller is. Vaak zijn ze autobiografisch, zoals de titeltrack ‘Born In A Storm’, maar soms gaan ze over andere personen, zoals de reislust van ‘Eliza Jane’ of het teruggetrokken leven van het meisje uit ‘She Knows’.

Douwe Bob heeft van huis uit een prima muzikale opvoeding gekregen en kent zijn klassiekers. Zijn liedjes zitten dan ook vol invloeden uit de jaren ‘50, ’60 en ’70 en hij brengt ze als een Elvis Presley of Johnny Cash op het podium ten gehore. Douwe Bob nam zijn tijd en leverde een fijn album dat echt van hem is. Een waar we van kunnen genieten en vervolgens kunnen uitkijken naar meer. Want muziek zit in zijn bloed en hij heeft genoeg talent om nog verder door te groeien.
Recensent:Mark den Dulk Artiest:Douwe Bob Label:Rodeo Media
Cover Charley Cruz & The Lost Souls - The Other Side

Charley Cruz & The Lost Souls - The Other Side ”Don’t come knocking on my door, I’ve been around the block, I know the...

Cover Chris Kok & Civil Union - Loose Ends

Chris Kok & Civil Union - Loose Ends Het album Loose Ends lag er stiekem al even. Sinds december van vorig jaar,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT