.jpg)
2013-04-28
Onkruid vergaat niet. Dit gaat zeker op voor Neerlands garagetrots Claw Boys Claw. Weliswaar volgde er na Will-O-The-Wisp (1997) een lange stilte die pas in 2008 verbroken werd met comebackplaat Pajama Day. Nu is er dan Hammer, de nieuwe studioplaat.De kern van Claw Boys Claw wordt al sinds 1983 gevormd door zanger Peter te Bos en gitarist John Cameron. Eerstegenoemde klinkt nog steeds als de Nederlandse bastaardzoon van Iggy Pop en Jeffrey Lee Pierce (Gun Club) en Cameron grossiert als vanouds weer met onheilspellende rock 'n roll riffs.
Hooguit is de zinderende spanning anno 2013 wat meer naar binnen gericht. Zo lijken nummers als '600 Monkeys' en titelnummer 'Hammer' rustig, maar ze zijn zwanger van hitsigheid. Denk niet dat de wilde haren verloren zijn; 'Picasso' klinkt heerlijk smerig als The Cramps op het hoogtepunt en 'Power Breakfast' is ouderwets gedrenkt in feedback en een overstuurde fuzzriff.
'Zoo' is pure rock 'n roll en 'Monkey One' is heerlijke swampblues. Het explosieve 'Sucka' brengt The Stooges in herinnering. 'Suitcase Love' is de ballad, maar zo'n alternatieve hit als 'Rosie' zal de band waarschijnlijk niet snel meer scoren. 'Blanket' sluit Hammer rustig af.
Het is bewonderenswaardig hoe Te Bos, 62 jaar inmiddels, zich nog steeds door de nummers heen howlt en croont. Het levert Claw Boys Claw een meer dan waardig tweede leven op die hopelijk nog wat jaartjes mag duren. Tot eind mei is de band in ieder geval nog uitgebreid in het clubcircuit te bewonderen.
.jpg)
Racoon - The Singles CollectionWij Hollanders kunnen heel goed klagen en zeiken. Doe vooral maar gewoon, dan...
.jpg)
La Pegatina - Eureka! De lente komt moeizaam op gang dit jaar, maar met de nieuwe cd Eureka! van...