RECENSIE: Neal Morse - Live Momentum

Cover Neal Morse - Live Momentum
recensie cijfer 2013-03-11 Neal Morse is niet meer weg te denken uit de progrock. De Amerikaan maakte furore in Spock’s Beard, maar zijn beslissing om de band te verlaten in 2002 bleek een goede. Het had alles te maken met zijn bekering. De sceptici verwachtten echter het einde van de carrière van Morse. Maar al snel startte Morse een glanzende solocarrière en ook in de door Morse in 1999 opgerichte supergroep Transatlantic excelleerde de man.

Zijn solowerk is ruim doorspekt met religieuze teksten, zonder overigens al te belerend over te komen. Het levert daarbij altijd goede muziek op, zoals we op zijn talloze platen kunnen horen en wat we nu dan ook op Live Momentum behalve horen, ook kunnen zien. In een lijvige box met twee dvd’s en drie cd’s worden we ruim getrakteerd. Omdat de drie cd’s exact het geluid van de beide dvd’s volgen, beperken we ons tot het bespreken van het visuele gedeelte. De cd’s zijn natuurlijk wel een leuk extraatje.

De show van maar liefst tweeënhalf uur is opgenomen in New York in een kleine maar sfeervolle zaal. Het geluid is prima en het beeld is rustig en sfeervol. Daarbij is Morse een innemend persoon en heeft zichtbaar plezier in wat hij momenteel doet. Verder heeft hij een dijk van een, gedeeltelijk nieuwe, band om zich heen verzameld, waarvan Mike Portnoy (ex-Deam Theater) natuurlijk het bekendste lid is. Met zijn paarse baard weet Portnoy de aandacht op zich te richten, maar opvallen doet hij voornamelijk door zijn virtuoze drumwerk. Wat niet onvermeld mag blijven is het bijzondere gitaarwerk van nieuweling Adson Sodré, die een stel prachtige solos op ons loslaat.

Daarnaast is Morse zelf ook van alle markten thuis. De man heeft een prettige stem en bespeelt daarbij ook nog een heel keur aan instrumenten. Zelfs drummen gaat hem goed af, wat te zien is in de Osmonds-cover ‘Crazy Horses’, waarin hij achter de kit gaat zitten en het zangwerk aan Portnoy overlaat. Het is om aan te geven dat je ook lol moet maken en niet altijd alles even serieus moet nemen.

De nadruk van de set ligt op het laatste studioalbum ‘Momentum’ waarvan we vier songs tegenkomen. Verder vinden we in twee lange sessies vier nummers van Testimony 1 en vier nummers van Question Mark. Het zijn twee prachtige medleys. Van Sola Scriptura, het album dat handelt over de strijd van Maarten Luther tegen de destijds uiterst corrupte Roomse kerk, staat het lange ‘The Conflict’ op de dvd. Het gaat erin als koek bij het enthousiaste publiek. Wat er ook goed in gaat is de Spock’s Beard-song ‘The Distance To The Sun’, die warm wordt onthaald. Met het prachtige ‘King Jesus’ komt de show ten einde en heb je, net als het publiek, het gevoel waar voor je geld te hebben gekregen.

De extra tourreportage is wat je ervan kunt verwachten: Reizen, verveeld wachten op het vliegveld, korte shots van diverse concerten, slappe humor en een veelvuldig filmende Morse. Kortom niets bijzonders en leuk om een keer te zien, maar dat is het dan ook. Het neemt niet weg datLive Momentum een mooie sfeervolle concertregistratie is die je het gevoel geeft er zelf bij aanwezig te zijn.
Recensent:Jan Didden Artiest:Neal Morse Label:InsideOut Music
Cover Rover - Rover

Rover - RoverDe Franse singer-songwriter van Rover , oftewel Timothee Regnier, die in...

Cover Big Harp - Chain Letters

Big Harp - Chain Letters Big Harp bestaat uit het echtpaar Chris Senseney en Stefanie...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT