.jpg)
2012-06-09
Braziliaans, thrashy deathmetal, teksten over onderdrukking, slavernij en haat. Wie deze omschrijving leest zal al snel geneigd zijn om te denken dat het alweer om een nieuwe plaat van Soulfly gaat. Nu die band met zijn laatste plaat Enslaved de wereldmuziek mijlenver achter zich laat, is het ook wel erg gemakkelijk om te klinken als Max Cavalera en kornuiten. Dat is eigenlijk ook het probleem waar Seita (Portugees voor sekte) meeworstelt. De Braziliaanse band, met Amsterdam als thuisbasis, laat horen dat ze het kunstje waar Max beroemd mee is geworden ook goed beheersen op hun debuut Asymmetric Warfare.Voor de een zal het een hinderlijk iets zijn, dan ander zal er van smullen. Feit is dat de heren weten wat er nodig is om een kolkend potje furieuze thrash/ death metal te spelen. Ze laten zich inspireren door tegenstellingen, passie en geweld in hun moederland Brazilië en vertalen dit naar hoogst agressieve muziek. Deze hebben ze ingekleurd door de nieuwe inzichten en ervaringen die ze hebben opgedaan sinds hun verblijf in Europa. Zo zijn er ook her en der metalcore-invloeden te horen. De aanpak is recht voor zijn raap en hard raggen tot je al je nekwervels weer bij mekaar mag rapen.
De plaat knalt er vanaf het begin snoeihard in met ‘The Awakening’ en kent eigenlijk nauwelijks rustmomentjes. Soms nemen ze we wel wat gas terug, maar dan slaat de muziek om in een groovy ritme. Meer gas dan dat nemen ze niet terug en adem halen kun je voor de komende drie kwartier vergeten. Enerzijds kan het vermoeiend zijn dat de plaat weinig variatie kent, maar anderzijds mag je ook niet anders verwachten. Seita is kwaad over al het onrecht in de wereld en wil dat laten horen. Dat komt ook heel goed over in de nummers ‘Godlike’ of ‘Know Your Enemies’, waarbij vooral bij die laatste over een heerlijk drumritme beschikt. Overal komen wel een paar subtiele gitaarsolo’s voorbij. Niet van wereldse klasse, maar wel sterk genoeg om het vuur laaiende te houden en ze vallen ook zeker niet uit de toon
Om nog even de vergelijking met Soulfly door te trekken, Seita is een stuk beter aan te horen. Zeker na het laatste album van Max & Co. doet het goed om een iets andere aanpak te horen. Frontman Michel Gambini beheerst de Engelse taal overduidelijk een stuk beter, waardoor hij meer volledige zinnen kan vormen en niet steeds in herhaling hoeft te vallen met kreten. Kortom, ben jij ook boos op de wereld en wil je dat eens goed laten horen? Dan is Asymmetric Warfare de ideale plaat om alles van je af te beuken.
.jpg)
Walter Trout - Blues For the Modern Daze Walter Trout is een bluesgitarist van de oude stempel. Duw hem een gitaar...
.jpg)
Ben Caplan - In The Time Of The Great Remembering De foto van Ben Caplan doet vermoeden dat het een verwarde wetenschapper is...