Gebruikers-recensie: concert Wolfert Brederode kwartet in Muziekpodium Zeeland

Schrijf ook een eigen verslag
Schrijf een verslag over jouw belevingen bij het concert Wolfert Brederode kwartet in Muziekpodium Zeeland en deel deze met duizenden Podiuminfo bezoekers.
Middelburg, 22 november 2007

Daar staan ze dan, Claudio Puntin, een boomlange klarinetist, Mats Eilersten, een stoere Noor met zijn contrabas, Samuel Rohrer, een blonde krullenbol die zijn drums laat roffelen en coupe wild en ruig : Wolfert Brederode.
Wolfert neemt plaats achter de grote zwarte vleugel, de drums zwijgen .
De klanken stromen soepel als stromend water uit zijn vleugel, ze voeren me mee naar een andere wereld… Mats zet in met zijn sonore klankkast en tovert regenboogkleuren , Claudio schept een kookaburra uit zijn klarinet. Met mijn hoofd zit ik ineens in de binnenlanden van Australië… Samuel gebruikt zijn percussie als een waterval. Is dit jazz? Dit is pure betovering, een droomland vol met oude , vergeten herinneringen. Tedere en zachte, serene en melachonieke tonen, zo anders, zo in tegenstelling van wat ik dacht dat zou komen.
Het verwart me, raakt me diep van binnen. De stiltes tussendoor gunnen me even de tijd om mijn vervoering te laten bezinken.
Het mag even bezinken,maar niet lang. Als in trance bespelen de muzikanten hun instrument, ze zijn aanwezig, maar hun passie wordt gevoed vanuit een andere wereld. Vanuit de tederheid ontstaat een wilde opzwepende golf van massieve klanken, van pianissimo naar fortissimo. Deze muziek vertelt verhalen , verhalen die gaan leven in je oren, in je hoofd.
‘Wow ‘ denk ik, als je zó muziek kan maken, wat heb je dan een talent.
Ik kan mijn ogen niet afhouden van deze jonge pianist, zijn handen die de vleugel zachtjes strelen, begeren, beminnen en dan weer passievol bedwingen, bespelen, betoveren…
Hoe kan het ook anders als je handen zo machtig begaafd zijn.
Na anderhalf uur spelen zwijgt de laatste toon verstild. Daverend applaus van de aanwezigen, ik spring spontaan op van mijn kruk en geef daarmee blijkbaar de aanzet tot een staande ovatie, die breedlachend door de vier virtuozen wordt ontvangen.
Ze nemen weer plaats achter hun instrument en geven ons hun laatste droom cadeau
Wat vind jij van deze recensie?

REAGEREN

REAGEREN?
Plaats een reactie bij deze gebruikersrecensie.
Je moet wel even inloggen met je Agendainfo account.
Nog geen Agendainfo account?
Hier kan je een Agendainfo account aanmaken.