2007-11-28
Net als nu het geval is, was er in de jaren ’60 een periode waarin het Verenigd Koninkrijk het belangrijkste land in de popmuziek was. Ruwweg van 1964 tot 1966 beheersten verschillende Britse bandjes, onder aanvoering van The Beatles, de internationale hitlijsten en deze dominantie van zo sterk dat men het in Amerika had over “The British Invasion”. Eén van de leukste bandjes uit die tijd is The Kinks, de groep rond de broertjes Dave en Ray Davies. Luister maar eens naar de in 2002 verschenen verzamelaar The Ultimate Collection.Door een boycot van de Amerikaanse muzikantenvakbond kon de band van 1965 tot 1969 niet in Amerika optreden en hierdoor konden ze dus niet profiteren van de Britse dominantie aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. In Engeland scoorden ze echter hit na hit en ook in andere landen waren ze zeer succesvol, met name van 1964 tot 1970. In deze periode scoorde de band in Nederland 22 hits. Al deze hits, waaronder echte juweeltjes als ‘Dedicated Follower Of Fashion’, ‘Sunny Afternoon’, ‘Waterloo Sunset’ en natuurlijk ‘Lola’, werden geschreven door Ray Davies, de zanger en gitarist van The Kinks.
Vorig jaar verscheen, na een carrière van meer dan 40 jaar, de eerste solo-CD van Ray Davies, Other People’s Lives. Nu, ongeveer 18 maanden later, komt hij met de opvolger, getiteld Working Man’s Café.
Meteen vanaf opener ‘Vietnam’ is duidelijk dat Ray Davies het liedjes schrijven niet verleerd is. Het is een prachtig nummer met een sterke tekst over globalisering. Niet alle nummers zijn zo goed, maar Working Man’s Café bevat nog een aantal zeer sterke songs. Vooral de rustigere nummers, zoals ‘Peace In Our Time’ en ‘Imaginary Man’ zijn prachtig, maar ook het hoekige ‘No One Listen’ is erg goed. Hoogtepunt van Working Man’s Café is de titeltrack. In dit nummer zingt Davies, net zoals hij vroeger bij The Kinks vaak deed, over het verlangen naar een vervlogen tijd. Tegen het eind van het album zakt het niveau van de nummers een klein beetje in. Afsluiter ‘The Real World’ is echter weer een hoogtepunt.
Ray Davies bewijst met Working Man’s Café dat hij nog steeds weet hoe je een goed liedje moet schrijven. Het niveau van zijn werk uit de jaren ’60 haalt hij niet, maar met een aantal nummers komt hij redelijk in de buurt.
Shack - Time Machine - The Best of ShackBij niet iedereen zal meteen een belletje gaan rinkelen bij het horen van...
Berget Lewis - Finally Jarenlang zingt ze al als begeleiding voor vele bekende Nederlandse acts,...