2007-06-05
Als je de koppies van de jongens van het Duitse Tokio Hotel ziet, is het nauwelijks voor te stellen dat de band in het thuisland al dik twee jaar ongekend populair is. Ze braken door voor ze goed en wel vijftien jaar waren. Het resultaat: ongeveer drie miljoen verkochte cd’s, giga optredens en, geloof het of niet, de totale oplage van Duitse tienertijdschriften is sinds het doorbreken van de band met zo’n twintig procent gestegen. Ten einde hun populairiteit nog verder te vergroten is er van hogerhand besloten het beste van hun twee voorgaande Duitstalige cd’s opnieuw op te nemen in het Engels in de vorm van de cd Scream.De cd begint met het gelijknamige nummer ‘Scream’, een bewerking van het ook in Nederland op TV verschenen ‘Schrei’. Naast dat de tekst is aangepast, is het nummer ook een aantal noten lager ingespeeld omdat de karakteristieke zanger Bill dertien was toen hij het originieel inzong en hij nu die noten nooit meer kan halen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ‘Schrei’ toch een stuk lekkerder vind bekken dan ‘Scream’.
Inmiddels is de band opnieuw op te bewonderen en te beluisteren met hun single ‘Monsoon’. En dat valt zeker niet tegen. Naast dat het nummer fraai gearrangeerd en geproduceerd is, past de verder vrij vlakke stem van Bill goed bij dit nummer. Ook zijn Engelse uitspraak is alleszins redelijk, zeker voor iemand van slechts zeventien. Helaas is de rest van de cd voor uw recensent in kwestie ook een ‘Monsoon’. Dat wil zeggen, uiterst vervelend. Ondanks het jeugdige voorkomen van de band zou je gezien de vlakke mid-tempo nummers denken dat je naar uitgebluste dertigers luistert die met gezonde tegenzin een cd hebben uitgebracht. Misschien ligt dat wel aan het feit dat alles geschreven en geproduceerd is door een viertal producers. Her en der hoor je verwijzingen naar Metallica, bijvoorbeeld in de akkoorden van ‘Don’t Jump’ en ‘Final Day’. Maar ook dat zijn niet bepaald hoogtepunten op de cd te noemen. Slechts eenmaal klinkt de band energiek en dat is op het toepasselijk getitelde ‘Break Away’. Maar sprankelend is anders.
De slotsom is simpel, mocht je na de single ‘Monsoon’ geïnteresseerd zijn geraakt in Tokio Hotel, koop of download het nummer dan en laat Scream, een opgewarmd en flauw Engels kliekje, lekker in de winkel liggen. Verspilde moeite.
Scram C Baby - The Thing that wears my RingDe tegendraadse, met elektronica versterkte, Noise-rock die het Amsterdamse...
Jeff Buckley - So Real: Songs from Bijna op de dag af, is het 10 jaar geleden dat Jeff Buckley onder...