2017-06-22
Ho99o9, uit te spreken als horror, was de schrik van menig Lowlandsganger in 2015. Wie een gezellige act verwachtte kwam bedrogen uit. De hyperactieve act Ho99o9 werd al snel bestempeld als het liefdeskindje van OFWGKTA en Death Grips. En terecht want muzikaal gaat de band alle kanten op. Na een aantal EP’s, een mixtape en een handvol singles is er nu eindelijk een debuutalbum: United States Of Horror. Op deze plaat breidt de groep de muzikaliteit met nog een aantal genres uit. Dat klinkt goed, maar weten de Amerikanen het krankzinnige en energieke livegeluid op plaat vast te brengen? “I pledge allegiance to the burning flag of the united states of horror”. Een verknipte sample kondigt de eerste track aan. Het mag duidelijk zijn: Ho99o9 is niet vies van een vleug filmverwijzingen en theatrale gimmicks. Opener ‘War Is Hell’ is een opzwepend Death Grips achtige track waar weinig mis gaat, het gaat gelukkig snel over in ‘Street Power’ waar beukende beats en snoeiharde punkrock elkaar omarmen. De overgang tussen de elektronische en instrumentale stukken is vloeiend en enerverend. Vooral het feit dat theOGM en Eaddy vocaal wisselen tussen ritmische punkrock en schreeuwerige hiphop werkt bemoedigend. Een hoog hoogtepunt.
Andere genres komen ook aan bod, zo neigt ‘Face Tatt’ tegen de breakcore aan en zou ‘Bleed War’ best op een darkwavefeest gedraaid kunnen worden. Toch is niet alles even geslaagd: ‘Splash’ en ‘Hydrolics’ klinken als de zoveelste moderne hiphoptrack. Op laatstgenoemde valt ook de tegenstrijdigheid op. We horen “”I just want hydrolics on my ride” op ‘Hydrolics’ en later op ‘United States Of Horror’ horen we opeens morele verantwoording ”If you stand for something, motherfuckers abusing their power. Put your fist in the air”. In principe kan het naast elkaar bestaan, maar het zorgt er wel voor dat het werk niet echt een eenduidige boodschap heeft.
United States Of Horror is een diverse relplaat die het voornamelijk live goed gaat doen. Niet alle tracks vallen goed op zijn plek, maar de sterke momenten vallen wel gelijk op. De heren zijn in ieder geval goed op weg. De band gebruikte namelijk voor de eerste optredens samples van andere punkrockbands en daar werd wat overheen geblèrd. Totale chaos, maar muzikaal een simpele potpourri. Nu kan je het omgekeerde ook beweren.
Charlie Watts - Charlie Watts Meets The Danish Radio Big BandDe basis voor Charlie Watts meets the Danish Radio Big Band , een...
Nick Cave & the Bad Seeds - Lovely Creatures - The Best Of 1984-2014 Een oeuvre omspitten wat zowel qua omvang als qua intensiteit en diversiteit...