RECENSIE: Gems - Kill The One You Love

Gems
recensie cijfer 2015-12-14 In 2013 debuteerden GEMS met Medusa, een uitstekende EP die de muziek van het uit Washington D.C. afkomstige duo meteen profileerde als een sterke samensmelting van dromerige synthesizerpop, ruwe gitaarriffs en etherische zangduetten. De vier nummers die de plaat bevatte gaven goede hoop voor een mooi volwaardig debuutalbum. Nu, ruim twee jaar later, verschijnt deze dan eindelijk: Kill The One You Love doet een poging voort te borduren op de kwaliteiten van Medusa, maar is hier slechts deels succesvol in. Desalniettemin is Kill The One You Love voor elke dreampopfanaat het luisteren zeker waard.

Kill The One You Love is ruwer en oneffener dan de EP die ze opvolgt; het album kent minder gestroomlijnde synthesizermelodieën en meer duistere, ruig galmende riffs. Dit werkt voor sommige nummers beter dan voor anderen, en is dan ook zowel één van de aanmerkelijkste kwaliteiten van het album, als één van de misstappen. De eerste single en meteen ook misschien wel het beste nummer van het album, ‘Living As A Ghost’, is een mooi voorbeeld van hoe de ruwheid wél kan werken voor het duo. Met duidelijke shoegaze-invloeden valt Lindsay Pitt’s zang in prachtige harmonie samen met grimmig echoënde synths. Dit resulteert in een door duistere atmosfeer omgeven romantiek, vergelijkbaar met een tweetal van de nummers van Medusa.

‘Living As A Ghost’ wordt vervolgd door de eerste teleurstelling, ‘Empires Fall’. Weinig aan dit nummer werkt daadwerkelijk: de samenzang is roestig, de combinatie van fuzzy rockinvloeden en dromerige synths is onrustig en de ritmische ondersteuning lijkt simpelweg niet op zijn plaats in het lied. Met de twee daaropvolgende tracks herpakt GEMS weer een stukje van de kwaliteit die door de eerste paar nummers van het album werd gevestigd, maar toch lijken de verwachtingen die het duo met Medusa opwierp nooit echt in totaliteit waargemaakt te worden.

Kill The One You Love is een esthetische mix van zwoele zang, penetrerende synthgolven, broeierige baslijnen en beats die zo uit de triphop anno 1990 overgewaaid lijken. Invloeden van Beach House en Massive Attack zouden niet verbazingwekkend zijn, maar ook Phantogram, AlunaGeorge en zelfs Dido lijken terug te komen in de atmosferische dreampop van GEMS. De kwaliteiten van het debuutalbum zijn onmogelijk te miskennen, maar toch leeft GEMS het niveau van haar eerste EP niet volledig na. Naar alle waarschijnlijkheid valt er voor het duo nog het één en ander te leren: het is dan ook wachten en hopen op een vervolg van Kill The One You Love.
Recensent:Marijn Smid Artiest:Gems Label:Konkurrent
Cover Princeton - Autumn Skies

Princeton - Autumn Skies Princeton is een poprockband uit de prinsenstad Delft, die met Autumn...

Cover Corrections House - Know How To Carry A Whip

Corrections House - Know How To Carry A Whip Hoewel de term supergroup theoretisch zou moeten staan voor iets geniaals,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT