RECENSIE: Ghost - Meliora

Ghost
recensie cijfer 2015-08-18 Het heeft het imago van een black metalband en maakt voornamelijk toegankelijke hardrocksongs. We hebben het over de Zweedse formatie Ghost. Met het aantreden van de derde zanger, Papa Emeritus III, is de tijd aangebroken om nieuw werk te gaan propageren. Vermoedelijk is de verse frontman slechts een karakter gespeeld door dezelfde persoon die ook Papa Emeritus I en II in zijn portfolio heeft zitten. Toch is de groep niet zo toegankelijk als de muziek doet vermoeden. Er zijn duidelijke satanistische en Bijbelse verwijzingen te horen in de tracks. Hun derde en nieuwste cd Meliora is geen uitzondering op deze regel.

De vijf bandleden, zogenaamde ‘nameless ghouls’ en Papa Emeritus III maken al gelijk indruk met opener ‘Spirit’. De stevige track heeft een gedateerde spookachtige intro. Het is passend en het interesseert. Muzikaal gezien klinken ze juist moderner dan veel revival hardrock- en heavy metalgroepen. En dat is precies waar de kracht van Ghost ligt. Denk aan een opgepoetste Led Zeppelin of een puik geproduceerde Black Sabbath. Die eerst genoemde band eren ze met het nummer ‘From The Pinnacle To The Pit’. Het nummer overtuigd door de stevige basriff. Een strakke track met een catchy hook.

Meloria is een divers album met songs die erg doen denken aan elementen van oude heavy metalnummers in een nieuwe jas. Een uitzondering is ‘He Is’, een nummer dat opgedragen is aan de zanger van de Nederlandse occulte rockgroep The Devil’s Blood. Oorspronkelijk vonden ze niet dat het paste bij hun stijl. Het is als een goede wijn, het werk heeft jarenlang gerijpt in de kelder van de groep. Tot nu, nu siert het op de nieuwe plaat als de beste song van de plaat. De prachtige tokkel en symfonische brug maakt het tot een essentieel deel van Meliora.

Deze schijf is waarschijnlijk het sterkste album van Ghost tot nu toe. Het verveelt geen moment, is theatraal en vrij complex. Een voorbeeld: de track ‘Mummy Dust’ gaat over de enige echte god die de moderne mens gelooft, namelijk Mammon. De naam betekent hebzucht of materiële rijkdom. Zij bedoelen hiermee geld. Tegenwoordig geeft de mensheid alleen maar om geld. Zo is elke track zorgvuldig uitgedacht en opgenomen. Het geeft de band Ghost kleur, ondanks de zwartgallige presentatie. Met deze cd hebben ze bewezen dat ze een groep zijn die consistent goed werk kan afleveren. Laten we hopen dat Papa Emeritus IV net zo klinkt als nummer III, maar dat zit waarschijnlijk wel goed.
Recensent:Frank de Jong Artiest:Ghost Label:Spinefarm
Cover Steven A Clark - The Lonely Roller

Steven A Clark - The Lonely RollerUit het zuiden van de Verenigde Staten komt Steven A. Clark , een zanger die...

Crooked

Crooked Brothers - Thank You`I`m Sorry Tegenwoordig programmeert Paradiso het gros van de country-, americana- en...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT