RECENSIE: Robert Jon & The Wreck - Glory Bound

Wreck
recensie cijfer 2015-04-02 Dat Robert Jon & The Wreck uit Amerika komt weet je al na het eerste nummer. Sterker nog, je proeft gewoon het zuiden en ziet jezelf al rijdend over de highways met de Californische zon door je zonnebril. Glory Bound is het debuutalbum van deze vijfkoppige groep, daadwerkelijk komend uit het zuiden van Californië. De EP Rhythm Of The Road werd in Amerika al erg gewaardeerd en leverde ze een nationale tour op. Dit allemaal pas een half jaar na het ontstaan van de band. Met deze EP op zak speelden ze vooral vaak en vergaarden ze veel lof voor de liveshow die de band neerzet. Wat op Glory Bound soms wat zoet klinkt, past live dus beter in het plaatje.

Het album klinkt op sommige momenten als Rival Sons met een zoet smaakje. Afwisseling tussen lekkere stevige bluesrock en een zoetsappige ballad zijn verspreid over de tien nummers. Zanger Robert Jon Burrison heeft niet bepaald een rauwe of zware stem en dat maakt het horen van de teksten al minder ruig dan wanneer je afgaat op de albumhoes. Een zoetsappige ballad als ‘Mary Anne’ is iets wat je niet verwacht als je de bandleden ziet zitten ergens in een Amerikaans bos. Vijf mannen met baarden, ZZ Top-taferelen. Opener ‘The Devil Is Your Only Friend’ komt lekker binnen, waarna het tempo van het album helaas direct afzwakt bij het vervolg. ‘Georgia Mud’, ‘Steppin’ en ‘Gypsy Of Love’ vallen daardoor snel op. Het soms wat lieve pianospel wordt vervangen door een orgel, er wordt plaatsgemaakt voor gitaarsolo’s en het klinkt ineens een stuk intenser.

Wat vooral opvalt, is dat de tracks redelijk radiovriendelijk blijven. De herkenbare teksten, de fijne refreintjes. Het zal de bluesrockfan niet echt lekker zitten maar het maakt het erg toegankelijk. Een debuutalbum als dit is een prima start en een goede mogelijkheid om bekend te worden bij een groter publiek. Het viel ook festivaldirecteuren op, waardoor de band onder andere op SXSW Festival mocht aantreden en aangezien dat een aardig aanzetje kan zijn naar internationale boekingen, is het niet gek dat de mannen dit jaar ook Europa aan gaan doen. Met dit debuutalbum als basis past het ook in Nederland prima en is het zeker het bekijken waard.
Recensent:Stijn Baarendse Artiest:Robert Jon & The Wreck Label:Teenage Head Music
Cover Life's Electric - Catalyst EP

Life's Electric - Catalyst EPLaat je niet misleiden door de naam van deze band, dit Limburgse viertal...

Cover Vexillum - UNUM

Vexillum - UNUM Best een vermoeiend plaat dat Unum van het Italiaanse Vexillum . De folky...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT