RECENSIE: Delirium Elephants - Songs And Poems

Delirium
recensie cijfer 2013-08-19 Wat weten we van Delirium Elephants? Even denken: De band komt uit Cyprus en ze bestaat uit twee mannen, met de prachtige namen Dimitris Zachariou en Stefanos Georgiades. Dat is het eigenlijk wel. Nergens is iets te vinden over het tweetal; geen interview, geen bio. Kortom, een mysterieus stel. Net als hun verzameling liedjes op Songs and Poems.

Het album begint als een arthousefilm met het woordeloze ‘Poem No1’, een zeven minuten durende mystieke en filmische piano gedreven track die halverwege op Explosions in the Sky-achtige wijze tot zijn climax komt. Dan opeens: zang. Op het akoestische ‘Fuck them All’ klinkt Delirium Elephants opeens als een folkband met een veertigjarige zanger. Lichtelijk belegen.

Terug naar onze filmwereld. ‘S & M Love’ is wederom piano gedreven, zeven minutenlang en op een drietal zinnen na woordeloos. Rustig opgebouwd en, inderdaad, bijna poëtisch. In de nummers die volgen behoudt de band het poëtische karakter van de trage, slepende piano, ondanks de sterk vervormde stem die ‘Bring Me Down’ ontsierd.

En dan opeens: Grieks-Cypriotische folk in ‘It’s all right’. Nu waan je je opeens op een het dorpsplein van Pyrga, onder de rook van Nicosia. Direct daarna schiet de band weer terug in de licht-elektronische, bijna instrumentale nummers, in ‘FLD’ en het afsluitende ‘Poem No3’, alsof je werkelijk in een film over een lucide droom zit, zoals de band zelf zingt.

Maar hoe mooi die droom bij vlagen is, het voelt aan het einde toch alsof je behoorlijk slecht hebt geslapen. Daar zijn de twee folknummers debet aan. Ze vormen twee dikke, etterende puisten op een album wat een prachtige reis had kunnen zijn. Niet omdat het verschrikkelijk slechte nummers zijn, maar omdat ze alle opgebouwde momentum uit het album halen. Ze zijn zo misplaatst, alsof Dimitris en Stefanos het niet helemaal eens konden worden over de muzikale richting, dat ze het hele album naar beneden halen. In de overige nummers zitten dromerige en meeslepende elementen, die teniet worden gedaan door twee onderbrekingen. Zonde.
Recensent:Jelger Woudstra Artiest:Delirium Elephants Label:2419 Record Label
Cover Hidde van Schie - The Mirror & The Razorblade

Hidde van Schie - The Mirror & The RazorbladeOp de bank zitten en vol aandacht luisteren naar dit dubbelalbum. Ouderwets,...

Cover Tired Pony - Fiction

Tired Pony - The Ghost Of The Mountain Supergroepen: ze schoten de afgelopen jaren als paddenstoelen uit de grond....

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT