RECENSIE: Zylver - Van Verre

Cover Zylver - Van Verre
recensie cijfer 2012-10-10 Als band kun je alleen al door een mooie vormgeving van je album flink scoren. Nog voordat de luisteraar maar een klank heeft gehoord. Soms is de vormgeving zelfs zo goed dat je niet eens weet of je nu een album in handen hebt, of een waar kunstwerk. Zo`n album is Van Verre. Het is het resultaat van een bandproject, dat een aantal jaren geleden werd gestart door bedenker Jan van Geerenstein, Delain-gitarist Timo Somers, multi-instrumentalist Tom Janssen en zanger Auke Busman (o.a. Twarres). Het project kreeg de naam Zylver.

Van Verre mag met een gerust hart daadwerkelijk een kunstwerk worden genoemd. Een museum toont een schilderij van een gitaarspelende feniks. Het materiaal van de hoes is als een boek en binnenin vind je naast de songteksten dan ook een verhaal. Een sprookje volgens de makers, maar wanneer je de muziek bij het lezen van het sprookje beluistert, lijkt het eerder materiaal voor een heuse rockopera. Misschien een idee voor de toekomst.

De muziek van Zylver moeten we zoeken in de stijl van Yes, Marillion en Muse, maar dan wel Nederlandstalig. Hoewel de laatstgenoemde band waarschijnlijk voornamelijk in de bombast zit waarmee de band een groot deel van de liedjes brengt. Maar ook de productie van het album zou je in die richting kunnen noemen. Deze is strak, helder en de muziek en de zang liggen mooi in balans. Dat is niet verwonderlijk aangezien Guido Aalbers, die eerder voor Muse werkte, werd ingeschakeld voor het mixen van Van Verre.

Zoals gezegd horen we op Van Verre tamelijk wat bombast. De liedjes zijn goed gevuld en klinken ambitieuzer dan we van de gemiddelde Nederlandse band kunnen verwachten. De gitaren laten door typische `70`s solo`s vaak van zich spreken en dit is dan ook een van de sterkere punten van de rocksound van Zylver. Een stuk lastiger is de keuze voor Nederlandstalig. Deze combinatie is flink wennen en sommige teksten gaan ook iets te veel richting pseudopoëzie. Neem bijvoorbeeld de tekst ”Ik ben de X en Y-as van het bestaan, een dagelijks kruis om mee verder te gaan.” uit het verder goede ‘Controle’.

Ondanks het bombast en de variatie in de liedjes houdt Zylver altijd oog voor het liedje. Het geheel verzandt nooit in langdradigheid of een gevoel van oneindig durende jams. Helaas moet wel gesteld worden dat het album met zeventien tracks aan de ruime kant is. Maar dat brengt ons wel bij het idee voor een rockopera, want daar is dit conceptalbum uitermate geschikt voor. Op de planken ermee!
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Zylver Label:Marista
Cover Billy Talent - Dead Silence

Billy Talent - Dead SilenceKent u dat gevoel? Je spit door de zee aan cd’s heen in de platenzaak en je...

Cover Hartog - Happy Days

Hartog - Happy Days Op de kop af twee jaar geleden zong en speelde Hartog zich rechtstreeks...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT