.jpg)
2012-09-06
Ruim twee jaar geleden bracht het toen nog onbekende Kensington haar eerste album Borders uit. Vier Utrechtenaren vol verwachting beginnend aan een clubtour langs de Nederlandse poppodia. Ze zijn 3FM’s lievelingetjes en mede dankzij deze zender geprolongeerd als Nederlands trots, niet wetende dat twee jaar later alweer de volgende plaat in de schappen ligt. Het tweede album Vultures is het resultaat van strak mixwerk door Cenzo Townshend (Bloc Party, U2, Snow Patrol en Editors). Na een lange ontwikkeling via Berlijn, Londen en New York weten de mannen samen met Niels Zuiderhoek (Alain Clark, Loïs Lane) een veel donkerder en volwassener album neer te leggen. Hoewel het debuut nog veelbelovend was, weet de volwaardige opvolger zeker de potentiële hitjes te behouden.
Dat er over het algemeen veel invloeden van bands als Kings of Leon en Editors komen, kan niet worden ontkend. Deze invloeden zorgen daarentegen dat Kensington nu echt de strijd is aangegaan met de grote jongens onder de indie-rock. Vultures bevat de al goed ontvangen singles 'We Are The Young' en 'Send Me Away'. Maar ook 'Go Down', 'Don’t Look Back' en 'Ride' hebben internationale kwaliteiten in zich. Ook deze nummers worden gekenmerkt door opzwepende beats en lekkere gitaarlijnen. Minder jeugdig als Borders, waarbij je telkens het gevoel krijgt dat je de puntige zanglijnen, gitaarriffs en drumritmes al tientallen keren gehoord hebt. Toch begint het album niet gauw te vervelen. Door middel van 'Ghost' en afsluiter 'The Good Life' brengen Eloi, Casper, Niles en Jan rust op het verder bruisende album. Het tempo is drie tandjes teruggeschroefd, waardoor de plaat de interessante twist krijgt die het nodig had.
Vultures is een sterke productie die niet mag ontbreken in je overvolle muziekcollectie. Als je door OOR al tot beste Nederlandse album van dit jaar bent uitgeroepen kun je eenmaal niet anders zeggen. Echter, op internationaal niveau is de plaat niet heel erg vernieuwend noch monopolistisch. Dat geeft ook niet. Nu is Vultures in ieder geval sowieso rijp voor het grote buitenland. Prachtplaat 'Kilimanjaro' omvat de ontwikkeling van deze uit zijn voegen gegroeide talentenband. Want om zomaar aan de top van de muzikale berg te komen moet hard gewerkt worden. Doorzetten als geen ander. Precies datgene wat deze heren niet ontbeert. En daar mogen ze wat mij betreft nu de vruchten van gaan plukken.
.jpg)
Serj Tankian - HarakiriToen protestrocker Serj Tankian begin 2011 begon aan het schrijven van zijn...
.jpg)
San Cisco - Awkward EP Ik hou ervan wanneer een band iets heeft dat ik nog nooit gehoord heb. Maar...