.jpg)
2012-09-09
Ill Manors vergt uitleg. Dit album hoort namelijk eigenlijk bij de gelijknamige film, maar tegelijk zijn de twee zo onlosmakelijk verbonden dat je misschien beter kan zeggen dat de film bij het album hoort. Dat zit zo. Plan B is een beetje een duizendpoot. Acteur. Rapper. Zanger. En sinds kort ook regisseur. Op zijn vorige album, geheten The Defamation Of Strickland Banks, bewees Ben Drew alias Plan B al dat hij verhalen kan schrijven. Dat ontzettend sterke album was wellicht het beste conceptalbum in jaren, met nummers die een verhaal vertelden, maar zelden overlapten. Terwijl het toch alleen maar handelde over de entree, het verblijf in en de weg uit de gevangenis van de hoofdpersoon.
Enfin, er moest een vervolgalbum komen. Maar Plan B had grotere plannen. Een film, met zijn regiedebuut als extra prestatie. De film kwam pas op 30 augustus uit – in Europa -, maar het album lag er al. En al belooft de trailer een prima film over het rauwe, met drugs doorspekte leven van suburban London, het album is minder.
Anderzijds, dit album is veel meer hiphop geëngageerd en dat past juist weer prima bij de film. Sterker nog, Ill Manors vertelt hetzelfde verhaal als de film, alleen dan muzikaal. Nog sterker, er zit een filmscore door het album verweven.
Puur muzikaal gezien is Ill Manors echter een wat mager hiphop-album. Plan B is niet ’s werelds beste rapper en de muziek is eigenlijk net niet hard genoeg. Niet tough genoeg. Niet gek ook, Plan B’ s vorige plaat was gebouwd op hiphop gemengd met Motown. Anderzijds, de teksten op Ill Manors zijn weer prima. Deze jongen kan schrijven, alleen slaat hij de plank qua muzikale ondersteuning en qua tempo volledig mis.
Toch staan er weer een paar pareltjes op Ill Manors. De meest blinkende variant is ‘Deepest Shame’, opvallend genoeg juist een nummer met tokkelende gitaar op de beat en met meer zang dan rap. Toch geeft dit nummer de wanhoop perfect weer die door het hele album schalt en van de film afdruipt. Andere prima nummers zijn bijvoorbeeld ‘Drug Dealer’, een sterk geschreven track met een meer complexe muzikale ondersteuning. Hetzelfde geldt voor een nieuw volkslied voor boze voorsteden, namelijk de titeltrack. Zoveel woede en toch zoveel politiek in één nummer, dat is knap.
Het leeuwendeel van Ill Manors is echter doorsnee hiphop en Plan B kan veel beter met zijn talent. Het past bij het hele project incluis film en beeldschets. Maar om puur op basis daarvan nu een album te kopen?
.jpg)
Bitchkrieg - Bitchkrieg EPHet zal de eerste en de laatste keer niet zijn dat er een stel baldadige...
.jpg)
The Special Deliveries - Warning: Hot Content! Bij Festivalinfo ploft er wekelijks van alles in onze brievenbus: Cd’s,...