.jpg)
2012-07-01
Tragisch, dat is het eerste wat er door je hoofd gaat als je het verhaal achter P.A.F leest. P.A.F staat voor Palthe And Friends en is een gelegenheidsformatie die in 2007 ontstond. Net als altijd zou je denken, maar de reden van het ontstaan is er niet een om vrolijk van te worden. Voorman Jan Palthe had als gitarist bij T-Bone, The Good Old Boys en The Dirty White Boys al een flinke muzikale carrière achter zich toen hij in 2001 afscheid nam van de muziekwereld. Zoon Sjoerd, bijgenaamd ‘Chewy’, was op dat moment bezig om als drummer een goede naam op te bouwen, maar hij werd getroffen door botkanker. Op 19 augustus 2007 overleed hij op 23-jarige leeftijd. Hij drukte zijn vader op het hart dat hij terug moest keren in de muziek, want ‘Chewy’ kon het niet meer. Jan Palthe luisterde en met Heading For Crazy Times komt P.A.F met een volwaardig album. Zoiets gaat door merg en been. Erg kritisch zijn is na zo`n verhaal niet makkelijk, maar toch moet er wel een minpuntje vermeld worden. De zang van Palthe is namelijk niet altijd even zuiver. Buiten kijf staat dat P.A.F. een fijn geluid heeft dat af en toe wel wat weg heeft van een band als The Wild Romance. De combinatie van rauwe bluesrock met een heerlijk scheurende saxofoon en sterke backing vocals weten je bij songs als ‘Bad News’ prima bij de les te houden. De deels gesproken zang van Palthe is niet briljant, maar dat past prima bij een track als deze. Waar Palthe wel met vlag en wimpel slaagt zijn de heerlijke gitaarsolo`s waarmee hij net als het saxofoonspel van Peter Romijn moeiteloos de aandacht op eist. Dit geldt ook voor ‘A Real Friend’ en ‘Hard To Get’. Moeilijker wordt het echter wanneer het beladen ‘Chewy’ voorbij komt. Je voelt dat Palthe de zang tijdens deze ode aan zijn zoon uit zijn tenen komt. Smetje is helaas dat het soms wat onzuiver klinkt. De gitaar en de saxofoon zorgen gelukkig wel voor kippenvel. Heading For Crazy Times bevat eigenlijk nergens een uitschieter. Of het moet een scheurende track als ‘No Money Love’ zijn. Het is zo`n song die in je hoofd blijft hangen.
Al met al brengt P.A.F een degelijk album waar uit blijkt dat je met ervaren muzikanten van doen hebt. Een album wat vol staat met songs die het ook goed zullen doen op een bluesrockfestival, al is het alleen al vanwege de geweldige gitaarsolo van bijvoorbeeld ‘Living On The Edge’.
.jpg)
Tenacious D - Rize of the FenixNadat The Pick Of Destiny de grond in werd geboord door recensenten, is...
.jpg)
Greenleaf - Nest of Vipers Het Zweedse Greenleaf mag in haar genre met recht een supergroep genoemd...