.jpg)
2012-05-30
In 2010 maakte het Amerikaanse Train een comeback waar eigenlijk nooit meer iemand op had gerekend. Maarliefst negen jaar eerder scoorde de band een dikke hit met de klassieker ‘Drops Of Jupiter’. Daarna werd het angstvallig stil rond de rockformatie uit San Francisco. In dat zelfde San Francisco maakte de band het in 2010 verschenen Save Me, San Francisco met daarop de hit ‘Hey, Soul Sister’. Ze brachten hiermee de ukelele weer eens onder de aandacht van het grote publiek en de hit zorgde voor de redding van de band. Anno 2012 gaat het goed met de band. Ze komen met eigen wijnen, lanceren het nieuwe album California 37, en de eerste, bijzonder frisse single ‘Drive By’ is weer een hit.California 37 is vernoemd naar de weg die San Francisco verbindt met de wijnstreken van die regio. Het album staat dan ook vol met liedjes die goed passen bij een roadtrip. Zomers, vrolijk, maar ook het wat gevoeligere materiaal dat we van Train kennen ontbreekt niet. Wat wel meer en meer verdwijnt bij de sound van Train is de rock. We kunnen gerust stellen dat Train inmiddels meer een popband is dan de alternatieve rockband die ze ooit waren.
Gelukkig kan het drietal prima overweg met (zomerse) pop. Dat hoorden we al bij het balkan-achtige ritme van ‘Drive By’, maar ook het mariachi sfeertje van ’50 Ways To Say Goodbye’ mag er zijn. Het is overigens wel duidelijk dat het album voornamelijk gericht is op hits. Het wederom van ukelele voorziene ‘Sing For You’, het aanstekelijke ‘Mermaids’, maar ook de sterke opener ‘This`ll Be My Year’, het is allemaal radiovriendelijk, maar degelijk hitmateriaal.
Dat wil echter niet zeggen dat het allemaal raak is. Uitgerekend de titelsong is een misser van jewelste. Het vloekt met de algehele sfeer van het album. De sound is die van een boyband aan het begin van deze eeuw en het klinkt eigenlijk nogal achterhaald. Dat behoor je je titeltrack niet aan te doen. Gelukkig is dit de enige misser. Hoewel songs als ‘Feels Good At First’, ‘You Can Finally Meet My Mom’ en ‘Bruises’, het countryduet met singer/songwriter Ashley Monroe, erg zoet aan doen, zit het allemaal prima in elkaar. Hoewel ook ‘We Were Made For This’ in eerste instantie wat zoet over komt, laat Train getuigen de jankende gitaarsolo horen dat ze af en toe ook nog wel eens iets stevigs kunnen neerzetten.
Het mag duidelijk zijn, Train wil niet meer terug naar de vergetelheid van voorheen. Hits scoren en genieten van het succes nu het kan, want ze kennen de keerzijde. Zo ben je een ster en zo ben je niemand meer. Vanuit dat oogpunt is California 37 een prima album. Het is de heren gegund.
.jpg)
Sarazino - Everyday Salama Sarazino is het pseudoniem van de muzikant Lamine Fellah. De uit...
.jpg)
Bombay - Vulture / Provider Bombay Show Pig was oorspronkelijk een trio, bestaande uit Linda van...