.jpg)
2011-12-26
In 2008 wist Jesse van den Elsen met zijn vijfkoppige band als Lichte Dichter de aandacht te trekken met het debuutalbum Kruisvaarder. De poëtische Nederpop van Lichte Dichter is melodieus, romantisch, voornamelijk akoestisch en de teksten verhalen van hedendaagse zaken. Op het nieuwe album van de uit het Brabantse Erp afkomstige band is de zoektocht naar volwassenheid en zelfvertrouwen niet meer het hoofdthema. Frontman en tekstschrijver Jesse is vader geworden en dat betekent dat overdragen ook een belangrijk thema is geworden. Het overdragen van kennis, visie en ervaring. Niet alleen aan zijn zoon of zijn vrienden, maar ook aan jou als luisteraar. Het zijn dan ook de teksten waarvan Waterloper het moet hebben. Hoewel, als we het artwork van het album erbij pakken kunnen we gerust stellen dat dit op zichzelf een hoogtepunt is. Gurt Swanenberg en Hanneke Vervoort combineerden zinsneden uit de liedjes met schitterende plaatjes, waardoor we een heuse strip voorgeschoteld krijgen.
Het grootste minpunt van Waterloper is eigenlijk de zang van Jesse. Hij is duidelijk geen echte zanger. Wanneer het op praatzang aankomt is er geen probleem, maar als de stem net iets meer vraagt komt Jesse tekort. Gelukkig wordt dit minpunt door de zang van zus Elke van den Elsen prima opgevangen. Haar iele maar mooie stem zou in het vervolg misschien zelfs meer op de voorgrond mogen verschijnen.
Muzikaal gezien staat Jesse overigens net als de rest van de band wel zijn mannetje. Luister maar eens naar de bijna Muse-achtige gitaarsolo op ’Zoon Van Hem’. Belangrijk is ook de inbreng van violiste Mina Homma die met haar spel bepalend is voor de sfeer van de liedjes. Luister maar eens naar opener ‘Waterloper’, het Spinvis-achtige ‘Versta Je Mij’ of het klassieke vioolspel tijdens ‘Lente’. Op laatstgenoemde laat Jesse overigens zien dat hij op gevatte wijze in staat is om een lentekwaal als hooikoorts poëtisch te benaderen. ” Mijn neus klaagt van het snot en mijn ogen janken. De lucht is van pluisjes, ze zweven, dansen. Dit moet lente zijn”.
Ook wanneer het serieus moet, zijn de teksten indrukwekkend. Luister maar naar het kleine ‘Stil’, het verhaal van een vader tot zijn kind.”Zo kijk ik naar jou. Tot je tegen me praat, tot je zegt hallo. Hier, hier ben ik pap, zo klink ik pap. Blijf je even bij mij, tot ik slapen kan?”.
Met ‘De Zon Staat Aan’ doet Lichte Dichter denken aan Boudewijn de Groot. Zowel tekstueel als muzikaal. En dat is meteen het leuke aan Lichte Dichter en Waterloper. De invloeden van genregenoten zijn herkenbaar, maar toch weet Lichte Dichter met een eigen gezicht zijn verhaal te vertellen. Waterloper, maar ook Kruisvaarder vormen dan ook een prima basis om op te voort te bouwen.
.jpg)
Overweight - Chapter 11Het is altijd leuk om te horen dat er dicht bij huis nog wat degelijke muziek...
Stormzone - Zero to Rage Er zijn van die momenten dat je vrij onverwacht op het verkeerde been wordt...