2011-09-24
De Californische band Zebrahead scoorde in 2000 haar grootste hit met het nummer ‘Playmate Of The Year’, maar dat houdt zeker niet in dat het hoogtepunt van de band daarmee ver achter ze ligt. Album na album weten de heren punkrock en rap te combineren op hoog niveau, maar zonder commercieel succes. In Nederland althans. Met hun nieuwe album Get Nice! gaat dat waarschijnlijk weer niet gebeuren. Maar dat maakt de plaat niet minder goed. Het is fijn om te merken dat na Panty Raid, de vorige plaat van Zebrahead met alleen covers van vrouwelijke artiesten, de band is teruggekeerd naar hun eigen sound. Stevige punkrock, met soms een aanstekelijk meedein/zing stukje, een vrij zangerige rap en typerende, bijna Mario-achtige solo’s, vormt het recept voor alweer het achtste album van de band.
Gebeurt er veel nieuws? Nee, dat niet. Zo zijn openers ‘Blackout’ en ‘Nothing To Lose’ typische Zebrahead-songs zonder opsmuk. Lekker, maar niet bijzonder.
Gelukkig volgt er dan ‘She’s Don’t Wanna Rock’, waarin met een uitermate humoristische tekst de ‘80s (rap)rock wordt geïmiteerd en vooral ook beschimpt. Een hele sterke punksong met een karakteristiek grappig randje.
In de nummers daarna blijkt dat de band zich nog altijd ontwikkelt. De sound van Zebrahead blijft de boventoon voeren, maar er worden kleine stukjes van andere stijlen binnen het genre (ska, pop, hardrock) binnengehaald. Bovendien wordt het geluid van meerdere albums uit het verleden gecombineerd. De groei is echter niet van epische proporties, zoals dat bijvoorbeeld op Phoenix (2008) wel het geval was.
De titeltrack is weer zo’n nummer dat opspringt uit de ietwat grijze brei, juist doordat het zo vreselijk poppunkerig is. We horen whoo-oo-oo’tjes, aanstekelijk vrolijke solootjes en makkelijke, doch rebelse teksten. En ook ‘I’m Definitely Not Gonna Miss You’ valt op door een uitermate aanstekelijk refrein. Als er al een kans op een hitsingle is, moet het dit nummer zijn. Ver op het album valt ook ‘This Is Gonna Hurt You Way More Than It’s Gonna Hurt Me’ op door de vreemdsoortige tempowisselingen en verschuivingen van genre, die het nummer interessant maken.
Een echte, klassieke old school Zebrahead-song, ‘Demon Days’, sluit dan Get Nice! af. Een album dat het luisteren en kopen zeker waard is, want het niveau waarop Zebrahead speelt is heel erg hoog. Maar er had meer in dit album gezeten als er iets minder op veilig was gespeeld. De band kan meer, bewees dat ook al, en had dat hier weer mogen doen. Anderzijds, zeker geen slechte plaat.
Eerdere recensies van Zebrahead:
- 22-08-2008: Phoenix.
![[Raekwon] – [The Chef Is Back]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/0/5/raekwonchefback.jpg)
Raekwon - The Chef is Back!De huidige generatie muziekliefhebbers lijkt vaak genoegen te nemen met een...
Ten Second Epic - Better Off Sommige bandhistories (en bij uitbreiding al hun albums) zijn zodanig cliché...