2011-05-30
Met The Way It Goes..... Sometimes leverde de Britse band Hokie Joint een van de beste bluesalbums van het afgelopen decennium af. Hun geluid was rauw en voortreffelijk ongepolijst. De met drugs doorspekte stem van Jojo Burgess sloot perfect aan bij de jengelende mondharmonicatonen van Giles King. De mengelmoes werd ook nog eens aangevuld met ongecontroleerde gitaarsolo’s. Het recept werd vooral in de Benelux erg gewaardeerd en dat bracht de heren naar enkele toonaangevende bluesfestivals in de lage landen. Op tweede album The Music Starts To Play bevestigen de heren hun kracht nogmaals. De plaat opent met het ijzersterke ‘The Music Starts To Play’. Het nummer lijkt de eerste seconden langzaam op gang te komen met een simpel gitaarloopje. Zodra de drums en mondharmonica worden toegevoegd, ademt het nummer echter meteen de ouderwetse Hokie Joint sfeer. Het up-tempo nummer klinkt alsof Jojo na een hele avond crack roken de studio ingedoken is. Daarnaast wisselen de mondharmonicasolo’s elkaar voortreffelijk aan. Stilstaan is simpelweg onmogelijk.
Gelijk daarna wordt het iets conventionelere ‘Force Of Habit’ ingezet. Hier geen onverwachte vocale uithalen en verrassende ritmewisselingen. Wel een ontzettend lekker bluesrock ritme waarbij tegen het einde ook de harmonica zich kan uitleven.
De plaat verschuift van het ene naar het andere hoogtepunt. Of het nu gaat om het meerstemmige duistere ‘Birds In The Rafters’ of het langzaam opende, maar naar rock & roll ritme toewerkende ‘Jackie Boy’, overal klinkt de swingende blues van deze Britten ontzettend sterk.
Het hoogtepunt is echter bewaard voor de afsluiting. Twee jaar geleden bracht Hokie Joint ‘Bang Bang’ al live ten gehore, nu is het nummer dan ook op plaat verschenen. Het vol vuur uitschreeuwen van de woorden Bang Bang is Jojo op het lijf geschreven. De zanger schreeuwt met deze woorden het nummer naar verscheidene krachtige topmomenten.
Met hun vorige release wou het doorbreken in eigen land nog niet echt lukken. Nu de band met The Music Starts To Play nog zo’n fantastische release aan haar oeuvre heeft toegevoegd zal de doorbraak er daar toch ook van moeten komen. Zelden hoor je de blues nog zo rauw, intens en energiek.
Wiley - 100% PublishingAls lid van de groep Roll Deep was Wiley mede verantwoordelijk voor het...
TOKiMONSTA - Creature Dreams Naast de stad die schemert tussen de “glitter and glamour” van Hollywood en...