RECENSIE: TOKiMONSTA - Creature Dreams

Tokimonsta – Creature Dreams
recensie cijfer 2011-06-16 Naast de stad die schemert tussen de “glitter and glamour” van Hollywood en de duisternis waar iedere metropool mee geconfronteerd wordt, is Los Angeles ook nog eens de bakermat van crew/label Brainfeeder. De man die deze crew in het leven riep is Steven Elisson aka Flying Lotus, die de elektronische muziek herdefinieerde door zich te storten op korte neurotische hiphop/breakbeat tracks, die volgestouwd zaten met klikjes en bleepjes. Tegenwoordig worden we overspoeld met de volgelingen van dit nu al niet meer zo frisse genre. Tokimonsta (Jennifer Lee) is de eerste vrouwelijke producer die zich in de vaarwateren van Elisson waagt. Op de ep Creature Dreams gaat ze net iets verder dan op Midnight Menu, haar lp van vorig jaar.

In het verleden kreeg Lee vaak het verwijt dat haar muziek te eentonig klonk of te veel op achtergrondmuziek leek. Het interessantst op deze ep zijn dan ook de tracks waar Gavin Turek de vocals verzorgt (‘Darkest (Dim)’ en ‘Little Pleasures’). Hier komt een soulvolle UK sound naar boven waarmee Lee een mooie aanzet vormt om haar eigen geluid verder uit te puren. Toch ging onze voorkeur nog net iets meer uit naar ‘Fallen Arches’, omdat ze daar een hypnotiserende uitstap maakt richting dromenland. Het zachtaardige dromenlandschap ademt een dwingende atmosfeer uit. Het nummer valt pas op wanneer je twee uur later met de onaardse melodie in een melancholische dagdroom verzeild bent geraakt. Dit onopvallende karakter vormt, net als op Midnight Menu, echter meer het probleem dan de zege van de muziek. Deze steekt meestal wel knap en aandoenlijk ineen, maar echt enorme uitschieters zijn er zelden. Tokimonsta mixt opgenomen analoge instrumenten met elektronica, maar bouwt te vaak een gans nummer rond één enkel goed idee, wat je soms met een leeg gevoel achterlaat (cf. ‘Moving Forward’ en ‘Stigmatizing Sex’).

Niettemin blijft Tokimonsta een producer om in de gaten te houden. Haar werkwijze en brede palet aan geluiden doen verlangen naar haar voltooiing. Of om er met een gepaste metafoor op te zinspelen: het monstertje bevindt zich nog net iets te veel aan de kustlijnen van Tokio en beschikt nog niet over de krachtdadigheid om de stad te veroveren.
Recensent:Bram De Wulf Artiest:TOKiMONSTA Label:Pias
Hokie Joint – The Music Starts To Play

Hokie Joint - The Music Starts to PlayMet The Way It Goes..... Sometimes leverde de Britse band Hokie Joint een...

Arch Enemy - Khaos Legions

Arch Enemy - Khaos Legions Arch Enemy is al jaren een belangrijke naam in de melodische deathmetal. De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT