RECENSIE: Bearsuit - The Phantom Forest

Bearsuit – The Phantom Forest
recensie cijfer 2011-05-04 Ik heb, naast mijn angst voor Sinterklaas, berenpakken altijd eng gevonden. Die mensen die erin zaten vertrouwde ik niet. Ik verwachte niet zo veel van ze. Blijkbaar moet je net zo min wat verwachten van een band die zich Bearsuit noemt. De kunstjes van de band-in-knut-pak zijn namelijk akelig beperkt, zo blijkt op hun nieuwe plaat The Phantom Forest.

Er is nogal wat gebeurd sinds de vorige plaat Oh:io. De drummer, Matt Hutchings vertrok en ook multi-instrumentalist Richard Squires verliet de band. Met een hernieuwde bezetting werd een nieuwe muzikale weg ingeslagen; vuigere, vuilere indie kwam hoog in het vaandel te staan, terwijl het intieme geplingelplongel en soms bombastische geluid van blazers en fluitisten is achtergelaten in het vorige decennium.

Op zich is dat te waarderen, al was juist het gepriegel met vele instrumenten een pre voor Bearsuit. Dikke synths in de onderlaag van het album kennen we wel intussen. En dat legio bands het doen is nog niet eens het grootste probleem. Maar dat legio bands het beter doen, werkt meer in het nadeel van Bearsuit.

De eerste single, ‘Please Don’t Take Him Back’ is een typisch voorbeeld van dit probleem. De synth bouwt niet genoeg ondertoon om het nummer te dragen, maar tegelijk houden de gitaren wel ruimte voor het computerwerk. Met zang wordt de ontstane leegte helaas ook niet opgevuld, waardoor het nummer heel erg boven de markt blijft hangen.

Een ander groot bezwaar tegen The Phantom Forest is dat de productie heel erg slecht gedaan is. Exponent is ‘When Will I Be Queen?’. De zang is veel te ver naar de voorgrond getrokken, waardoor die nasaal en vals klinkt. De computerbeats zijn alle bas verloren, net als de basgitaar. En vooral dat laatste is op zich een prestatie, maar wel een wanstaltige.

Een derde minpunt is de sterkte van het geheel. Na enkele aardige indie-plaatjes, zonder verder opvallende vernieuwingen in het genre, zakt het album langzaam weg. De nummers vlakken af, de riffjes worden saaier, de meerstemmige zang gaat vervelen. Op een paar kleine opveermomentjes na, loopt het album met een sisser af.

De vierde plaat van Bearsuit zet ze niet bepaald op de kaart. Ze zijn een nietig ingrediënt in de enorme indiesoep die de afgelopen jaren wordt geserveerd. The Phantom Forest valt tegen.
Recensent:Koen Nederhof Artiest:Bearsuit Label:Domino Records
The Loves - …Love You

The Loves - ... Love YouDe uit Cardiff afkomstige band The Loves hief zichzelf op Valentijnsdag...

Dutch Uncles – Cadenza

Dutch Uncles - Cadenza Ze deden er vijf jaar over, maar het resultaat mag er wezen. Dutch Uncles...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT