RECENSIE: Red Snapper - Key

Red Snapper – Key
recensie cijfer 2011-03-03 Na een break van ruim zes jaar is Red Snapper terug met opnieuw een staaltje next level lift muziek. De toonaangevende band in het genre van de dub jazz, kent met de nieuwe plaat Key een sterke comeback als logisch gevolg van een aantal fijne live-shows.

De originele bandleden gingen uit elkaar in 2001, nadat de niet-zo-commerciële band een commerciële richting in was geslagen. Zo werd er gewerkt met The Prodigy en Garbage en dat was wat te veel van het goede, vonden de muzikanten.

In 2007 keerde de band op aanvraag terug om te spelen op het festival Big Chill. Het optreden luidde een nieuw tijdperk in voor de sinds 1994 actieve band, met nu dus een nieuw album als volgende stap. En met een nieuweling in het gelid: Tom Challenger op de blaasinstrumenten.

Er zijn logischerwijs stappen gemaakt, aangezien het vorige album Making Bones al van ruim tien jaar terug dateert. Zeker gezien de extreem diepe bas in sommige nummers, is er gebruik gemaakt van de nieuwe technieken die er in een decennium uit de grond zijn geschoten.

Maar tegelijk is het hele idee van jazz en funk niet losgelaten. De instrumenten als de sax, viool, klarinet, gitaar en ook de zang zijn veelal ongepolijst gelaten, omdat dat een vorm van puurheid uitstraalt. Sterker nog, de nummers zijn opgenomen bij drummer Rich Thair thuis, zodat de akoestiek bijzonder zou zijn.

Er zit een goede swing in de plaat, die duister is zonder dat je daarin dreigt te worden opgeslokt. Ja, het is een beetje een album dat je moet luisteren als je stoned of aan het werk bent. Dat is eigenlijk ook het hele doel van deze muziek en dus slaagt Red Snapper daarin.

Muzikaal is er heel weinig mis met Key . De soms ietwat saaie, zichzelf repeterende muziek wordt gedragen door een veelheid van laagjes en tegendraadse melodieën. De toevoeging van de gastzangers Eliza Carthy in ‘Love Boat’ en Gavin Clarke in ‘Jack’ is verfrissend. En ook bassist Ali Friend blijkt te kunnen zingen. Hij klinkt een beetje als de heren van The Whitest Boy Alive in ‘Architectronic’ en ‘Great First Touch’.

Key is een plaat die rolt, zoemt en je meesleurt, zonder dat ze tegen gaat staan of zwaar aanvoelt. Er zit een goed wisselend tempo in de plaat en Red Snapper mag zich definitief terug noemen, met een album vol aansprekende nummers. De shows die we dit voorjaar in Nederland voorgeschoteld krijgen, zullen weer fors en energiek uitpakken. Zoals dat hoort bij Red Snapper.
Recensent:Koen Nederhof Artiest:Red Snapper Label:V2 Records
[Zo Moeilijk] – [Nieuwe Moves]

Zo Moeilijk!? - Nieuwe MovesRapper Sticks van Opgezwolle is groot fan van de groep Zo Moeilijk en...

Frankie & The Heartstrings - Hunger

Frankie & The Heartstrings - Hunger Frankie & The Heartstrings hebben geen moeite om hun debuutalbum Hunger...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT