RECENSIE: PJ Harvey - A Woman A Man Walked By (with John Parish)

PJ Harvey & John Parish – A Woman A Man Walked By
recensie cijfer 2009-04-26 Na Dance Hall At Louse Point (1996) is A Woman A Man Walked By het tweede onderonsje tussen vrienden voor het leven en muzikale zielsverwanten PJ Harvey en John Parish. Wederom levert deze samenwerking (waarbij Harvey het gros van de teksten en alle vocalen leverde en Parish de muziek schreef en grotendeels inspeelde) een eigenzinnige en afwisselende plaat op die zich misschien niet op alle fronten direct laat doorgronden, maar waar na verloop van tijd toch echt heel wat smakelijks uit te halen valt.

Harvey en Parish (die als gastmuzikant en/of producent ook aan tal van andere platen van PJ Harvey zijn steentje bijdroeg) openen het bal overigens nog vrij conventioneel met de ronduit verslavende recht-toe-recht-aan rockende indiesong ‘Black Hearted Love’. En hoewel alleen deze klasbak al de aanschaf van A Woman A Man Walked By waard is, verwacht u zich muzikaal gezien beter niet aan meer van hetzelfde. De overige negen composities zijn immers een pak dwarser, rauwer en experimenteler. Maar ook die mogen er beslist zijn en maken het avontuur als geheel tevens een stuk spannender en intenser.

Het prachtige en hartverscheurende ‘Passionless, Pointless‘, het eveneens meer ingetogen naar het einde toe openbarstende ‘April’ en de akoestische over verstoppertje handelende banjo-rocker ‘Sixteen, Fifteen, Fourteen’ zijn, naast ‘Black Hearted Love’, de meest beklijvende en bezwerende tracks van deze luistertrip. En met het op de grens van hysterie en muzikale overdrive balancerende ‘Pig Will Not’, de als door de duivel bezeten titeltrack ‘A Woman A Man Walked By / The Crow Knows Where All The Little Children Go’ en het korte maar dynamische ‘The Chair’ maken Harvey en Parish het je dan weer op een bevreemdende manier prettig ongemakkelijk.

Hoewel A Woman A Man Walked By zodoende dus misschien niet de meest toegankelijke plaat is die u dit jaar zult horen, hebben we hier absoluut niet van doen met geforceerde moeilijkdoenderij. Niks passieloos, niks zinloos! Ronduit bevlogen en urgent!


Eerdere recensies van PJ Harvey:
- 29-10-2007: White Chalk.
Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:PJ Harvey Label:Universal
Bl3nder – Leipe Shit Ouwe!

Bl3nder - Leipe Shit Ouwe! Bl3nder is een samenwerkingsverband tussen het Bas van Lier trio (BL3) En...

Attack! Attack! - Attack! Attack!

Attack! Attack! - Attack! Attack! Het was 2007 toen ex-leden van de Walese bands Dopamine, Adequate Seven,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT