2009-05-06
The Grit maakt meeschreeuw rockabilly-punk met ska-blazers. Ze vallen in het genre met Street Dog, waar ze ook een tijdje mee toerden. Ze moeten niet verward worden met de Nederlandse band, want dit is toch iets anders. The Grit uit Londen zien er uit als jongens die je auto jatten en zo begint de cd ook met revolverschoten. Jongens van de straat, dat doet Straight Out The Alley nog meer vermoeden, dat zijn de jongens van The Grit. Schuilnamen als ‘Big Lou’ , ‘Charlie Boy’, ‘Little Man Kurt’ maken het plaatje compleet. Ja, het zijn geen nette jongens, deze gruis-jongens.Meezingen kun je met dit album al na de eerste keer beluisteren. Punk-klassiekers voor de massa, die The Grit voorziet van ska en rockabilly. Eenvoudige nummers met één zin zang van de zanger en de volgende zin herhaling door het publiek. Eenvoudige akkoorden, eenvoudige opbouw, eenvoudige happy mentaliteit. Want als je niet blij wordt als deze band live speelt dan ben je misschien toch iets meer van het type te serieuze muziek-luisteraar. Dit is typisch een band die leuk is voor bijvoorbeeld een festival omdat een hele grote groep het wel aardig vindt. Hoogtepunten zijn het lekkere ‘Victim Lives Another Day’ met een wat sterkere tekst dan “fuck this, fuck that” op het nummer ‘Lunatics’. Wat meer oldskool beuken is ‘You Ought to Know’, zonder teveel poespas. Toepasselijk voor de band is ‘Drink Till You Drop’ wat meer ska qua tempo en sfeer is.
Hopelijk weet The Grit het te maken tot de grote podia in Europa. Wel moet de band zich dan gaan beraden om iets super orgineels toe te voegen aan de muziek. Op dit moment zijn er veel bands die deze truc succesvol toepassen, dus het aanbod is groot.
The Grit : Leuk op een festival.
The Creepshow - Sell Your SoulHet vrolijke lentezonnetje deze maand geeft alle reden tot vrolijk zijn. Weg...
My Vanity Project - A Father, a Son and an Idiot My Vanity Project is een energiek trio, dat voor 2/3 deel bestaat uit...