2008-04-30
Neva Dinova, een vijfkoppige band uit Omaho Nebraska, maakt indiepop geïnspireerd door de oude folk. In 1992 begon de band officieel, waarna er diverse wisselingen plaatsvonden, 10 jaar na dato gaf de band haar eerste plaat uit, waarna in 2004 het ondergewaardeerde vervolg uitkwam. In Nederland heeft Neva Dinova nog nauwelijks geschiedenis en weten weinigen de muziek van de band te bereiken. En dat is jammer. Vooral voor Bright-Eyes-adepten en algemene liefhebbers van rustige, melancholische muziek is Neva Dinova zeker iets interessants. Dat ontdekte ook Conor Oberst van Bright Eyes zelf. Voor Bright Eyes vorige album Cassadaga en tour, werd gitarist/zanger Jake Bellows namelijk gevraagd. En de split-cd met Bright Eyes One Jug of Wine, Two Vessels liegt er niet om. Na wat gedoe met gehoorverlies van zanger Jake Bellows en verloren spullen komt drie jaar na de vorige plaat You May Already Be Dreaming nu ook uit op Saddle Creek: het label van Bright Eyes.
Toch is Neva Dinova een eigenzinnige band en geen Bright Eyes kloon. Bij het beluisteren van You May Already Be Dreaming komt allereerst de doorwrochte melancholie naar voren. Alsof Jake Bellows je het gehele album met hondenogen aankijkt zingt hij op een meelijwekkende manier zijn nummers. Als een nieuwe Neil Young wordt het album op een rustige, maar daarom niet minder overtuigende, landelijke, niet stedelijke manier overgebracht.
Enkele uitzonderingen, zoals het rocknummer ‘What You Want’, daargelaten, staat het album vol met rustige nummers met een eenvoudige songstructuur. Rustige elektrische gitaren en de vrij aandoenlijke, soms zeurderige stem van de zanger. Een hoogtepunt op het album is het interessante samenspel ‘Funeral Home’ en de mix van jaren ’60 en nu: ‘Supercomputer’.
Toch is dit niet een album wat je op alle momenten kan opzetten. Af en toe mist Neva Dinova namelijk een beetje de peper en verzandt het daardoor in een zeurderig geheel. Wanneer deze plaat gedraaid wordt op een rustige zondag (of andere) middag heeft niemand last van deze loomheid, maar in een hectische week kan het net iets te lam overkomen. Verder hebben we hier een enorm interessante band die veel meer aandacht verdient.
Crash Romeo - Gave me the ClapHet Amerikaanse Crash Romeo bestaat sinds 2004. Het zojuist uitgekomen...
Lowgold - Promise Lands Het Britse Lowgold is nog een heel goed bewaard geheim, maar dat hadden de...