2008-03-10
Het nieuwe album van The Horrorpops biedt ten opzichte van de twee voorgaande albums muzikaal gezien niet echt veel nieuws onder de zon. Maar Kiss Kiss Kill Kill als een pas op de plaats typeren is ook niet helemaal eerlijk. Juist de subtiel op de i gezette puntjes maken Kiss Kiss Kill Kill immers tot het meest afwisselende en kwalitatief meest consistente album van The Horrorpops tot nog toe. Net als op de voorgaande albums Hell Yeah! (2004) en Bring It On (2005) staat Kiss Kiss Kill Kill aan de basis met beide benen in aanstekelijke psychobilly. Maar The Horrorpops bedienen zich ook van heel wat flarden ska, wave, surf, punkrock en rock & roll. Deze muzikale aanpak zorgt er in combinatie met het tegen Rachel Nagy van The Detroit Cobras en (No Doubt’s) Gwen Stefani aanleunende stemgeluid van frontvrouw Patricia Day voor dat The Horrorpops de ultieme schakel tussen dreigende psychobilly en catchy pop zijn. Voor de puristische en hardcore psychobilly-liefhebber klinken The Horrorpops wellicht te zoetjes en te commercieel, maar voor wat het is, energieke en kitscherige horrorpop, haal je met Kiss Kiss Kill Kill een knaller in huis.
De “twelve songs about love and murder”, die net als het artwork regelmatig refereren aan onze rijke filmgeschiedenis, luisteren uitermate lekker weg. De productie is lekker vol en glad, maar nergens tè klinisch en de songs vormen door hun volgorde een prettig samenhangend geheel. Boegbeeld Patricia Day presteert vocaal gezien beter dan ooit en ook haar ‘onderdanen’, gitarist Kim Nekroman (de frontman van Nekromantix) en drummer Niedermeier zijn erg goed op dreef. Met name de straffe opener ‘Thelma & Louise’, het muzikaal opgewekte skanummer ‘MissFit’ (waarin halverwege een muzikaal eerbetoon aan Madness te horen valt), het boze, lekker doordenderende ‘Boot2Boot’, het meeslepende ‘Hitchcock Starlet’, het aanstekelijke ‘Copenhagen Refugee’ en de strakke uitsmijter ‘Private Hall Of Shame’ overtuigen direct en gaan talloze luisterbeurten mee.
De liefhebbers en de fans kunnen deze plaat zondermeer blind aanschaffen. En als ook maar één van de hier gepresenteerde tracks wat airplay krijgt, dan zal de massa wel eens snel kunnen volgen.
Autechre - QuaristiceNa drie jaar komen de elektronica giganten Sean Booth en Rob Brown eindelijk...
Jack Johnson - Sleep Through the Static Sleep through the static is het vierde album van surfdude Jack Johnson ....