RECENSIE: Jan Wouter Oostenrijk - Traveling East

Oostenrijk
recensie cijfer 2024-04-11 Enig idee hoeveel goede gitaristen ons land telt? Voeg Jan Wouter Oostenrijk ook maar toe aan deze lijst. In de afgelopen vijf jaar is hij niet voor niets jaarlijks genomineerd door het vakblad Gitarist als beste gitarist in de categorie jazz/fusion/funk/world Benelux. Het is een kwestie van tijd, voordat hij uiteindelijk deze prestigieuze prijs gaat winnen. Zeker als je zijn zesde album beluisterd: hier hoor je hoe goed deze man werkelijk is.

Op Traveling East verkent Oostenrijk de Arabische muziek, zowel die van het Midden-Oosten als die van Noord-Afrika. Hij doet dit op een akoestische gitaar met stalen snaren, die hij heeft omgebouwd tot een kwart-toon gitaar. Zo is het voor hem mogelijk om de klassieke Arabische maqām melodielijnen te kunnen spelen. In 2021 behaalde Oostenrijk zijn Master’s degree aan het Rotterdams Conservatorium, waar hij onderzoek deed naartaqsim en maqām improvisaties. Het album opent dan ook met ‘Taqsim In Maqam Bayat’. Het biedt ons een melodische muzikale improvisatie (taqsim) waardoor we vertrouwd raken aan de klankkleuren en toonsoorten die gaan komen.

Wanneer je eenmaal gewend bent geraakt aan manier waarop oriëntaalse toonsoorten worden gespeeld, is het puur genieten. Vooral wanneer de Jordanese percussionist Nasser Salameh Oostenrijk begeleidt. Zo waan je je even op een Marokkaanse trouwerij op het traditionele ‘Dorbiha Ya Chibani’ met het aanstekelijke Chaaby ritme. Of denk je even terug aan de Lebanese zangeres Fayrouz, als zij beiden ‘Nassem Elena El Hawa’ als instrumentaal nummer brengen.

De eigen composities van Oostenrijk zijn al even mooi en goed gevonden. ‘My Friend Samir’ brengt ons folk en een snufje rock (Hendrix!). Het is een ode aan zijn overleden vriend, met wie hij in de Nederlandse/Marokkaanse band Railand speelde. Op titelnummer ‘Travelling East’ soleert hij op verschillende thema’s en horen we hoe het gitaarspel verschillend is van wat wij in het Westen gewend zijn te horen. Daarentegen is ‘Carry On’ zijn versie van desert blues, dat we wel kennen van bands zoals Tinariwen. Dan is zijn ‘Taqsim In Maqam Nahawand’ meer bijzonder. Geïnspireerd door de Irakese oud speler Munir Bachir, weet hij meerdere frasen aan te gaan in zowel volume als tempo. Het is niet een eenvoudig nummer om te spelen en vereist ook voor de luisteraar enige concentratie.

Oostenrijk presenteert zich als een meester van de Arabische gitaarmuziek. De manier van spelen en de frasering dat hij laat horen op Travelling East zijn van een uitzonderlijk hoog niveau. Zijn zesde album zal hem nog wat hoger op het lijstje van beste gitaristen uit Nederland plaatsen.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Jan Wouter Oostenrijk Label:Xango Music
Cover Jodymoon - The Best Of Live 2013-2023

Jodymoon - The Best Of Live 2013-2023 Jodymoon bestaat zeventien jaar en vond na zeven studioalbums een goede...

Cover Milky Chance - Living In A Haze

Milky Chance - LIving In A Haze Tien jaar geleden was het raak voor het Duitse Milky Chance . De twee heren...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT