2023-11-01
Het zesde album van Tennis past prima bij de zomer van dit jaar. Het warme weer - dat menigeen tot loomheid dwong- en de zachtroze zoetigheid van de Barbie film vatten dit jaargetijde van 2023 prima samen. Op het zesde album van echtpaar Alaina Moore (zang, synthesizers, piano, gitaar) en Patrick Riley (gitaren, synthesizers, drum programmering) is dat eender. Het jaren tachtig geluid dat Pollen laat horen, kent weinig oplevingen. Het kan zich prima nestelen in elke woonkamer of tuin zonder enige indruk te maken. Sterker nog, het zal niemand opvallen als je dit album de hele dag blijft draaien.Er is iets dat opvalt en dat is de kinderlijke stem van Moore. Zodra het album begint met “In the Morning I’ll Be Better” (‘Forbidden Doors’) hoor je hoe zij boven de gelaagde synthesizers probeert uit te komen. Je raakt er snel aan gewend: op het ritmische ‘Let’s Make a Mistake Tonight’ weet je al niet meer beter. Door de eenvoudige compositie concentreer je je niet op de tekst en zou je bijna “I’ll take my pain with pleasure any day” missen. Het is een van de weinige hoogtepunten op een album dat vol staat met verwijzingen naar hun huwelijk.
Op titelnummer ‘Pollen’ druipt de romantiek er vanaf: “Baby, you and I/ We go cruising over highways/ Your hand on my thigh/ I got one hand out the window”. Hun eerste ontmoeting wordt maar liefst tweemaal in herinnering gebracht, op zowel het dansbare ‘One Night With The Valet’ als later op het langzame ‘Hotel Valet’ ( “I worked the kitchen when I carried your plate/Yo didn’t know that I was serving you fate”).
Na de synthpop van ‘Paper’ en ‘Gibraltar’ is het even wachten op de gitaarpop van ‘Never Been Wrong’ met de verklaring “I’ve never been wrong about anything or anyone” dat de plaat even opbeurt. Als het album uiteindelijk afsluit met ‘Pillow For A Cloud’ kun je weer opnieuw beginnen met luisteren. Er gebeurt te weinig, waardoor je je keer op keer afvraagt of je wat mist. Dat is niet zo: dit is prima achtergrondmuziek voor een lome zomerse dag, waarop niets noemenswaardig zich afspeelt.
Amber Arcades - Barefoot On Diamond RoadVerandering van spijs doet eten is het motto van Annelotte de Graaf, oftewel...
Durand Jones - Wait Til I Get Over Hoe zal het Durand Jones vergaan zonder The Indications, de...