2023-04-22
Hij is al decennia lang actief in de muziek, maar echt heel productief kun je hem niet bepaald noemen. Na ruim tien jaar is Duquette Johnston er dan eindelijk in geslaagd om met een opvolger van Rabbit Runs A Destiny te komen. Er zit natuurlijk wel een verhaal vast aan het verschijnen van zijn laatste album The Social Animals, dat door allerlei bekende wereldwijde toestanden nog even in de ijskast belandde, maar eigenlijk al eind 2017 klaar was om uit te brengen. De muzikant uit Alabama maakte zich er nauwelijks druk over. Hij heeft vaker voor hetere vuren gestaan en is er bovendien al langere tijd in geslaagd om niet bepaald de makkelijkste weg in het leven te kiezen. Daarnaast liet hij dikwijls blijken een neusje te hebben voor het maken van verkeerde keuzes. Dit in combinatie met de nodige pech lijkt een voorspoedige carrière steeds weer in de weg te staan. Zo leek het hem muzikaal gezien helemaal voor de wind te gaan nadat zijn vorige album op geweldige recensies kon rekenen en zelfs genomineerd werd voor een MTVU-award. Precies op dat moment kwamen daar plotseling de gezondheidsproblemen van zijn vrouw rondom de zwangerschap van hun kindje. Johnston staakte per direct zijn promotionele activiteiten en zette zijn drukke concertagenda op non-actief. In plaats van een wild en onregelmatig leven als succesvol muzikant, stond ineens alles in het teken van zijn gezin. Het leverde hem veel nieuwe inzichten op en bracht tegelijkertijd ook een bepaalde rust in zijn leven dat tot dan toe voornamelijk als zeer onstuimig en turbulent omschreven kan worden.Er volgde een spannende periode waarin uiteindelijk alles goed zou komen, maar waarin Johnston veel kracht en steun haalde uit het maken van nieuwe muziek om tevens af te kunnen rekenen met de demonen uit zijn verleden. Beluistering van de elf tracks die The Social Animals gehaald hebben laat een geïnspireerde muzikant horen die met zijn levenslessen en positiviteit sterker uit de strijd is terug gekomen en het leven weer op de juiste manier weet in te schatten. Zo laat hij in de opener ‘Year To Run’ de zon zelfs weer schijnen na een langdurige donkere periode. In de teksten wordt nog veelvuldig gerefereerd aan zijn hectische verleden. Zo was de ‘Whiskey And The Wine’ nooit ver weg: ”I Lose all my fears before I learn to face the day” zingt hij in de sfeervolle en melancholische compositie. Het gevoelige ‘Baby Loves A Mystery’ en het geladen ‘Holy Child’ laten een heel andere kant horen van een man die geruime tijd aan de zelfkant van de samenleving heeft geleefd en zich tegenwoordig heel kwetsbaar durft op te stellen. Sterk zijn de verhalen zoals bijvoorbeeld in de country-noir van ‘Motorcycles’, over een toevallige ontmoeting van lang geleden met iemand die met hem allerlei toekomstvisies deelt. Zo zou Johnston ooit een succesvol muzikant worden. De betekenis van succesvol is veelomvattend, maar wanneer dit betekent dat een muzikant gevoelige snaren weet te raken bij zijn publiek, met prachtige liedjes gegoten in geladen indiepop, dromerige, soms donkere country en melancholieke, beklemmende folk, zoals Duquette Johnston dat levert op The Social Animals, dan heeft die man zeker gelijk gehad.
Hatchie - Giving The World Away Hatchie is een Australische singer-songwriter en de artiestennaam van...
Nahawand Project - Thinking Of Others Het Nahawand Project is een ensemble dat in 2016 werd opgericht om de...