RECENSIE: Deez Nuts - You Got Me Fucked Up

Deez
recensie cijfer 2020-01-03 Er waren van die Groezrock-edities dat iedereen in een shirt van Deez Nuts of van Parkway Drive rondliep. We praten over een jaar of acht a tien geleden. Daarna ebde het enthousiasme over Deez Nuts wat weg, mede dankzij twee matige platen in 2015 en 2017 (Word Is Bond en Binge & Purgatory). Maar dat weten die gasten zelf ook wel.

Want als je in opener ‘Singalong’ de volgende songtekst bezigt, dan ben je gewoon excuses aan het maken aan je fans. ”This one’s for you, we Bout it Bout it we staying true. Word is Bond, that Purgatory shit, we made it through”. Sorry fans, dat waren geen beste albums.

Gelukkig hebben ze mannen uit Australië zichzelf herontdekt. Dat betekent niet dat alle fans nu tevreden zullen zijn. De sound van You Got Me Fucked Up heeft een iets meer poppy randje gekregen, de nummers hebben over de hele linie een meer klassieke opbouw en we horen wat meer geaccentueerde gitaar ten opzichte van het ‘DN’ van tien jaar geleden.

De vraag is dan: werkt het? Antwoord: ja. Want dankzij gang vocals, uitermate pakkende teksten en referenties aan het leven voor de fans en oude kernpunten van de band – DTD, anyone? – werkt de plaat als een tiet. Meest opvallende track daarbij is ‘You Gotta Feel Me’, wat een dijk van een meezinger is, maar steady opbouwt. Niks geen overhaast werk, gewoon een absolute topsong waar de frustratie van zanger JJ Peters doorheen druipt. Oud Deez, nieuw jasje.

Wat ontbreekt zijn de gebruikelijk tracks waarin DN gewoon een beetje lol trapt, of soundbites die ze in het album hebben geregen. Geen gemis. Juist doordat de tracks op You Got Me Fucked Up iets meer lucht hebben gekregen, zouden dat soort gebbetjes als hiaten voelen.

Is het hele album dan geweldig? Nee, dat niet. Naar het einde toe treedt iets van middelmatigheid in. ‘Axe To Grind’ is bijvoorbeeld wel heel rechttoe-rechtaan en voelt wellicht als een te geforceerde flirt met de beginperiode van Deez Nuts. ‘Get A Grip’ is vet, maar duurt wat te lang. En ‘Bitterest End’ mag dan vooral voor de band als een bevrijding voelen, zoals ze het uitdrukken in het persbericht, voor de luisteraar is het een beetje een mal einde zonder overtuigende sound.

Toch is het goed om te horen dat Deez Nuts zichzelf heeft herontdekt, en weer lol heeft in het maken van beuktracks waarop je je keel kapot wil schreeuwen. T-shirtje voor het festivalseizoen, iemand?
Recensent:Koen Nederhof Artiest:Deez Nuts Label:Century Media
Cover Eskimo Callboy - Rehab

Electric Callboy - RehabWie bij de Duitse metalcoreformatie Eskimo Callboy is ingestapt ten tijde...

Cover Lacuna Coil - Black Anima

Lacuna Coil - Black Anima Finland heeft Nightwish, Nederland heeft Within Temptation en Italie heeft...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT