RECENSIE: The World Of Dust - Samsara

Samsara
recensie cijfer 2019-07-27 Dat de luisteraar na het meermaals beluisteren van Samsara achterblijft met de vraag wat nu precies bedoeld wordt met de albumnaam, is misschien juist wel precies de bedoeling. Want het woord betekent zowel ‘dwalen’ als ‘wereld’ in het Sanskiet. Welk van de twee bedoelt The World Of Dust nou?

Ondergetekende gaat voor het eerste. Dwalen. Want als dit album iets in de hand werkt, is dat je gaat dwalen door je eigen geest. Todd Tobias en Stefan Breuer hebben bij uitstek een muzikaal kussen neergelegd, waar je geweldig in kan wegzakken. Met de uitermate zwoele en serene stem van Breuer en de lome muzikale ondersteuning van Tobias dwarrel je door de luistersessie.

De oorsprong van het album is het beschrijven waard. De mannen besloten tot een samenwerking, waarna Tobias liefst 26 instrumentale opties naar Breuer stuurde. Die ging ermee aan de slag en bracht het aantal terug tot de helft. Hij schreef er tekst en melodie op, zocht naar de samenhang en vond die in de vorm van Samsara. Het resultaat is een album dat bij de popliefhebbers op weinig applaus zal hoeven rekenen, maar waar de luisteraar met tijd zich in kan verliezen.

Om toch een beetje toegankelijkheid te bieden, staan er een paar ‘echte’ liedjes op het album. In de categorie couplet-refrein-etc. is er bijvoorbeeld ‘Tarot’, een bijna dansbaar liedje met opvallend veel meer pit dan de rest van Samsara. Desalniettemin is het refrein dusdanig dromerig, dat ‘Tarot’ niet uit de toon valt.

Sterker nog, ‘Tarot’ is in meerdere opzichten exemplarisch. Vooral tekst-technisch, want dit is misschien wel het liedje waar melancholie en optimisme het duidelijkst door elkaar heen gevlochten zijn. Want hoewel Breuer zingt over zijn slapeloze nachten en wanhoop, klinkt nergens fatalisme door. Sterker nog: iets voelen is beter dan niets, lijkt de slotsom.

Ook muzikaal gezien weten de mannen dit gevoel vast te houden. In het instrumentale ‘Sand Dune Monster’ en het kort daaropvolgende intro van ‘Yellow Fangs’ bijvoorbeeld druipt de narigheid uit je speakers, maar nergens wordt het overweldigend. Het is in de categorie: lekker, het regent. Laten we binnen blijven.

Live ondersteunen de mannen hun hele product nog eens met allerlei visuele effecten. Daar vraagt het geheel ook om. Maar ook zonder dat is Samsara het luisteren meer dan waard.
Recensent:Koen Nederhof Artiest:The World Of Dust Label:Tiny Room Records
Amund

Amund Maarud & Lucky Lips - Perfect StrangerZet zonder te kijken deze plaat op van Amund Maarud en je waant je meteen...

Cover Joelle Goercharn - Silhouette

Joelle Goercharn - Silhouette Joëlle Goercharn is een Nederlandse zangeres die een zwoele mix van jazz,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT