2019-03-22
“Een sterke rockplaat die echter de originaliteitsprijs niet zal winnen”, zo schreven we vorig jaar over Schorem Uut De Schiettente van de dialectrockers van Bökkers. Al heel snel zijn de heren nu met een vervolg op de proppen gekomen, maar weten ze ook met Leaven In De Brouweri-je weer een prima album af te leveren?Het antwoord is helaas dat Leaven In De Brouweri-je toch echt een stuk minder overtuigend is dan zijn voorganger, zonder overigens een slechte album te worden. De nummers knallen (op twee uitzonderingen na) immers wederom lekker uptempo door en stilzitten is dan ook onverminderd lastig. En toch pakt Leaven In De Brouweri-je je als luisteraar niet echt, vooral omdat er teveel niemendalletjes (‘Evolutie’, ‘Greetje’, ‘Viva La Veurjoar’) op staan die weliswaar lekker wegluisteren, maar ook vergeten om echt indruk te maken.
Erger is dat de band meerdere malen ook de plank mis slaat. Zo hebben ‘Nachtdienst’ en ‘Orde Van De Nacht’ bijvoorbeeld een vergelijkbaar thema, waardoor je het idee hebt dat je twee keer naar dezelfde track aan het luisteren bent. De slechtste track is echter zonder twijfel ‘Kats Noar De Kloten’. De band wil hier een soort drunken lullaby maken, maar het nummer staat direct al tegen door de stompzinnige zang en de songtitel die na elke zin herhaald wordt. Met name het einde van de track, waar de heren willekeurige woorden op elkaar laten rijmen, is zelfs voor een feestband beneden peil.
Gelukkig gaan er zeker ook dingen beter dan op de voorganger. Met name de mix, een van de zwakke punten van het vorige album is hier stukken beter. De zang is beter verstaanbaar en er is meer ruimte voor de vaak uitstekende gitaarriffs, zoals bijvoorbeeld in de sterke single ‘Duutse Grens’. Het helpt ook dat de teksten hier minder puberaal zijn en het tempo voor de verandering wat lager ligt. Over laag tempo gesproken: op twee tracks (‘Kold Bloed’ en bonustrack ‘Mien Vrouw Mos Es Weten’) gaat dat er volledig van af, zodat de directe en persoonlijke teksten in de schijnwerpers staan. Het is een vreemde tegenstrijdigheid met het feestkarakter van de rest van het album, maar ook een keuze die goed uitpakt omdat beide nummers juist daardoor rauw op je dak vallen.
Leaven In De Brouweri-je is vooral een plaat geworden die goed aansluit bij wat de band uitstraalt: lol hebben. Het is daardoor allemaal niet bepaald origineel, maar wel licht verteerbaar en prima om op te feesten. Enkele misperen zorgen er voor dat het niveau van de voorganger niet gehaald wordt, maar een slecht album is Leaven In De Brouweri-je desondanks niet geworden.
Michael Chapman - True NorthDe Britse folkmuzikant Michael Chapman heeft al een volledig leven geleefd....
The Lemonheads - Varshons II Evan Dando verdient een flinke schop onder zijn kont. De frontman en het...