2017-05-13
De Amerikaanse singer-songwriter Sean Rowe is toe aan zijn vierde studioalbum. Sean Rowe maakt gevoelige muziek met een rauw randje. In een interview gaf hij aan dat hij leuk vindt als een plaat heel anders is dan zijn voorganger. Voor fans kan dit echter lastig zijn, maar de muziek op New Lore is niet radicaal anders dan de eerdere albums. Sean Rowe’s herkenbare geluid dringt diep door, ongeacht welk tempo of genre hij speelt. Wel heeft deze plaat een donkerdere sfeer dan zijn voorgangers. De instrumentatie is teruggebracht naar het broodnodige en zoals hij zelf al aangaf: "My music isn’t glossy or shiny, but it's true.".Op New Lore lijkt Sean Rowe voor de basis te zijn gegaan. Hij heeft nummers die country ademen, gospel laten horen of een popballade vertolken. Welk genre hij ook neemt, hij blijft bij de basis en gebruikt minimale middelen om zijn verhalen te begeleiden. Een enkele piano en een achtergrondkoortje vormen vaak de basis van een nummer, waaraan vervolgens nauwelijks versiering wordt toegevoegd. Hierdoor komt de nadruk op de zang te liggen. Sean Rowe’s stem moet besproken worden. Hij is donker, diep en rauw. Op sommige momenten zit hij barstens vol van emotie en andere momenten schuurt hij tegen de muziek aan en lijken dingen op het eerste gezicht net niet te kloppen. Het grijpt je of het laat je geheel koud, maar hoe je het ook went of keert, zijn stem is bijzonder. Met deze stem weet hij zijn mooie en heftige verhalen te vertellen. Eén van de sterkste en liefste nummers is ‘I’ll Follow Your Trail’ waarop hij de liefde voor zijn kinderen bezingt. Ook het laatste nummer van het album, ‘The First Snow’ komt direct binnen. Dit is het meest verdrietige nummer, waarop Rowe vertelt over een overleden dierbare en het rouwproces. Vreugde is ver te zoeken op New Lore, met maar enkele nummers die iets vrolijker klinken. Dit geeft niet, zeker niet omdat er nummers zoals ‘Promise Of You’ te vinden zijn, een prachtige gospelballade met een achtergrondkoor dat Rowe ondersteund.
New Lore is een prachtige plaat die misschien niet direct vrolijke lentegevoelens opwekt, maar zeker het kopen waard is. Ook wanneer zijn stemgeluid je een beetje afschrikt, wordt de plaat mooier met iedere luisterbeurt.
Waves Of Decay - CyclopticIn België schieten de metalbands als paddenstoelen uit de grond. Ditmaal...
Cameron Avery - Ripe Dreams, Pipe Dreams Hij is een druk baasje die met alle winden lijkt mee te waaien. Het heeft er...