.jpg)
2016-11-05
Bands als Deep Purple, Black Sabbath en Led Zeppelin worden doorgaans als eerste aangehaald wanneer de ontwikkeling van hardrock en heavy metal ter sprake komt. Natuurlijk hoort daar ook Uriah Heep bij. De invloed van de Britse band op de progressieve hardrock is evident. De grootste successen bereikte de band in de jaren zeventig, en vooral albums als Look At Yourself en Demons And Wizards zorgden ervoor dat de band bekend werd bij het grote publiek, tot afgrijzen van sommige recensenten overigens. Voor het zover was bracht de band, die onder de naam Spice in 1967 werd opgericht, maar twee jaar later haar huidige naam aannam, twee albums uit. Hoewel deze albums kwalitatief nog niet het niveau van de twee genoemde platen kenden, is al goed hoorbaar dat het uiteindelijke geluid op het debuut …Very ‘eavy … Very ’umble’ al goed in de verf stond. Er miste nog slechts een laagje vernis. Nu 46 jaar later krijgen we een geremasterde en uitgebreidere versie van deze plaat ter beoordeling. Een plaat die bij ondergetekende bij voorbaat al niet stuk kan, al was het maar omdat Uriah Heep een van de eerste bands was waar uw recensent in zijn prille jeugd mee in aanraking kwam. Van de toenmalige bezetting maakt momenteel alleen oprichter Mick Box nog deel uit, al speelt de band nog regelmatig alle clubs plat.Het begin van het album is iconisch: ”I Was only seventeen, i fell in love with a Gypsy queen”, iedereen die in de jaren zeventig de hardere muziek leerde kennen, weet ogenblikkelijk dat deze regels het begin van deze plaat vormen. Dit nummer, ‘Gypsy,’ laat gelijk horen waar Uriah Heep voor staat; het dwingende orgel van Ken Hensley, het ‘Wah-Wah’-gitaargeluid van Mick Box en de prachtige stem van, de helaas veel te vroeg overleden, David Byron. De andere songs die een blauwdruk voor de latere grote successen vormen zijn de vier epische rockers die kant twee van de LP vormen. Opvallend is het Jazzy en musical-achtige karakter van ‘Wake Up (Set Your Sights)’, iets dat we ook nog in het lange titelnummer van het tweede album ‘Salisbury terug horen komen. In ‘Dreammare’ ‘Gypsy’ en ‘I’ll Keep On Trying’ horen we de bekende falsettokoortjes die altijd voor de herkenbaarheid van Uriah Heep zorgden.
De eerste helft van het album is wat wisselvalliger, maar daarom niet minder leuk. Behalve ‘Gypsy’ vallen vooral de Weavers Cover ‘Come Away Melinda’ (tranentrekkend gezongen door Byron) en het bluesnummer ‘Lucy Blues’ op.
Door de nieuwe mix klinkt alles kraakhelder, maar het meest interessant voor de fans is het tweede schijfje in dit fraaie digipack. Hierop vinden we alternatieve mixes die vaak niet ver van het origineel afstaan. Ook staan op het tweede schijfje enkele songs die de plaat niet haalden omdat een LP nou eenmaal niet langer dan drie kwartier mocht duren. Deze tracks doen niet veel voor de anderen onder, bijvoorbeeld ‘Bird Of Prey’; Het nummer stond op de b-kant van de single ‘Gypsy’, maar ook op de Amerikaanse versie van het album. Op Salisbury zien we de track dan weer terug als opener van het album. Terecht want het is een geweldig nummer.
…Very ‘eavy … Very ’umble heeft een mooie heruitgave gekregen die met liefde en zorg is gemaakt. We hopen natuurlijk dat meer Uriah Heep albums een soortgelijke behandeling ondergaan.
.jpg)
Alex Cameron - Jumping The SharkHet is inmiddels drie jaar geleden dat Jumping The Shark voor het eerst...
Uriah Heep - Your Turn To Remember Een verzamelalbum met de creme de la creme van wat de Britse groep Uriah...