RECENSIE: Schwarz Dont Crack - No Hard Feelings

SDC
recensie cijfer 2016-07-07 No Hard Feelings is de debuutplaat van het Amerikaans-Duitse duo Schwarz Dont Crack. Het duo bestaat uit Ahman Larnes en Sebastian Kreis. Vorig jaar bracht het tweetal een naar zichzelf benoemde EP uit. Met veel pulserende beats en teksten draaien de Duitser en Amerikaan hier een soms knallend geheel in elkaar, maar helaas ligt verveling ook vaak op de loer.

‘Getaway’ opent het twaalf nummers tellende album op een knallende manier.
‘All My Love’ mixt drumgeluiden, diepe beats en het kenmerkende stemgeluid van Larnes.
De vrouwelijke vocalen op ‘First Love’ zorgen voor een frisse afwisseling met de zang van Larnes. Bij dit nummer wordt duidelijk dat het duo boeiender is op de meer uptempo nummers. Na het knallende begin van het album gaat de stem van Larnes enigszins vervelen door de monotone manier van zingen. ‘Lost in Time’ verzandt in een muur van geluid waarbij de losse elementen verloren raken in het geheel. Dat is jammer, want bij het eerdergenoemde nummer ‘All My Love’ behouden de losse delen binnen het nummer wel individueel hun kracht.

Het zijn de stevigere nummers die het beste werken. Schwarz Dont Crack strijkt op sommige nummers de plooien helemaal glad en verliest daarbij de scherpe randjes die een aantal nummers wel bevatten. De meer ongepolijste nummers zijn vooral aan het begin van het album voorbehouden. De luisteraar wordt daarmee ietwat op het verkeerde pad gezet. ‘Mirror’ nodigt weer uit om op te dansen en ‘Take What You Want’ wurmt zich met zijn schurende beats terug naar het donkere gedeelte van de plaat. Als de fonkelende geluiden hun intreden doen zorgt dit voor een mooi contrast. Wanneer het duo er ineens een stuk rap doorheen gooien wordt het echter teveel van het goede.

Het lijkt of Schwarz Dont Crack veel ideeën heeft gehad, maar soms teveel hebben gewild. Een echte balans wordt daarbij niet gevonden. Soms gaat het richting een clubgeluid, maar net zo makkelijk schiet het tweetal daarna richting een ballad. No Hard Feelings is daarmee af en toe interessant, maar eigenlijk vaker afstompend. Tegen het einde weet het duo zichzelf nog te redden met ‘Little Pieces’, maar over het algemeen blijft No Hard Feelings een wat kleurloze plaat die verzandt in zijn eigen geluid.
Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Schwarz Dont Crack Label:Munich Records
Cover Ian Siegal & Jimbo Mathus - Wayward Sons

Ian Siegal & Jimbo Mathus - Wayward SonsBluesmuzikant Ian Siegal snapt als geen ander hoe de muziekindustrie in...

Mylk

Mylk - Live It Loud Na het hartelijke ontvangst van een eerder uitgebrachte EP kon een vervolg...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT