RECENSIE: Hidden Agenda Deluxe - Pan Alley Fever

HAD
recensie cijfer 2016-08-05 Wie de cd Pan Alley Fever voor het eerst in zijn handen krijgt en die beoordeelt aan de hand van de cover, kan nauwelijks positief zijn. De voorzijde van de cd is oerlelijk en zelfs pixelig, maar schijn bedriegt. Waar de artwork van het onverzorgde soort is, is de muziek op de schijf wel degelijk van prima kwaliteit.

De mannen achter Hidden Agenda Deluxe zijn dan ook niet de minsten binnen de Nederlandse muziekwereld. BJ Baardmans, Eric Devries, Sjoerd van Bommel en Gerald van Beuningen tellen allemaal mee in de muzikantenscene en bundelden (hopelijk niet voor een keer) de krachten voor een speciaal project. Schijnbaar gewoon omdat ze daar zin in hadden.

Die zin spat vooral van de eerste helft van de plaat af. Vanaf opener ‘Shine’ tot ‘Jericho Walls’ is er eigenlijk weinig aan te merken op Pan Alley Fever. Prima uitgedachte country- en americanaliedjes volgen elkaar op. Het enige kritiekpunt kan zijn dat er weinig echte opveermomenten tussen zitten. Oftewel; er is binnen de lijntjes gekleurd. Maar tegelijk is dat gedaan met perfectie; de mannen voelen als geen ander aan hoe de nummers in elkaar moeten zitten en hoe ze elkaar sterker kunnen maken in de arrangementen. Bovendien is het uitstekend dat de zang wordt waargenomen door meerdere mannen en zo groeit toch het gevoel van afwisseling nog iets.

Hoogtepunten zijn de twee middelste tracks van het album, om te beginnen de cover van Crosby, Stills & Nash: ‘Long Time Gone’. Het nummer is door Hidden Agenda Deluxe in een moderner en eigengereid jasje gestoken, waar veel meer gevoel in zit dan het origineel. Wie dat kent, zal moeten erkennen dat de variant van de Nederlanders beter is. Het daarop volgende ‘Jericho Walls’ is juist een heel klein, aanstekelijk liedje, dat direct uitnodigt om erin te kruipen en op te zuigen.

Daarna is het echter gedaan met het hoge niveau. ‘Sweet Johanna’s Kiss’ is bijvoorbeeld een gezapig nummer dat al tientallen keren anders is uitgevoerd. En in het verder best aangename ‘Good Oneliners’ is het staccato orgeltje op de achtergrond een ongewenste stoorzender. Tot slot is afsluiter ‘So Blue’ een echte nachtkaars; wellicht bedoeld als trage afsluiter, maar het nummer mist body om de luisteraar echt met een goed gevoel achter te laten.
Recensent:Koen Nederhof Artiest:Hidden Agenda Deluxe Label:Continental Record Services
Hiatt

Lilly Hiatt - Royal Blue ”Why don’t you just be you” was het advies van haar vader en om maar...

Cover Alice Avery - Kicking The Habit

Alice Avery - Kicking The Habit Een van de grotere beloften voor de komende tijd is Alice Avery , de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT