RECENSIE: The Cult - Hidden City

The Cult
recensie cijfer 2016-02-25 Het duurt bij The Cult altijd even voor er nieuw werk aan de horizon gloort, maar dan heb je wel wat. Een kleine vier jaar na het prima Choice Of Weapon is daar Hidden City, het tiende album van de Britse rockers dat, zoals we dat inmiddels kennen van kernleden Ian Astbury en Billy Duffy, zeer de moeite waard is. Al vanaf de eerste noten klinkt het allemaal bekend in de oren en liggen ook de melodieën direct goed in het gehoor, want The Cult weet hoe je rauwe rock catchy kunt laten klinken, zodat ja al na een keer luisteren begint mee te zingen.

Het album sluit probleemloos aan bij haar voorgangers en benadert in sommige songs zowaar de brille van albums als Love en Sonic Temple. Het is misschien ook wel voor een deel te danken aan topproducer Bob Rock die weer eens het beste uit de band weet te halen. Cult-haters zullen de muziek hopeloos gedateerde rock vinden, maar wat interesseert ons liefhebbers dat zolang prachtige gedragen songs als ‘In Blood’ ons aan de luidsprekers kluisteren. Het is daarnaast fijn om te horen dat met het gitaargeluid soms nadrukkelijk wordt teruggegrepen op de Love-periode, zoals in ‘Dance The Night’ en het prachtige ‘Birds Of Paradise’.

Op de stem van Astbury, 53 jaar alweer, zit nog steeds geen slijtage. Zijn sneer is wel wat zwaarder geworden, maar hij weet je nog steeds tot op het bot te raken, twaalf songs lang. Daarbij is het gitaarwerk van Billy Duffy nog net zo avontuurlijk en sprankelend als dertig jaar geleden. Naast de flinke hoeveelheid bedachtzame en slepende nummers vinden we natuurlijk ook de nodige rockers op Hidden City. Het rauwe ‘G O A T’ lonkt nadrukkelijk naar de onstuimigheid van Electric en op het iets relaxtere ‘Hinterland’ zingt Astbury met een enorme gedrevenheid, maar ook het Oosters klinkende ‘Deeply Ordered Chaos’ wordt bijzonder gepassioneerd voorgedragen. De plaat dooft rustig uit met de lome bluesy pianoballad ‘Sound And Fury’, dat wederom aantoont dat de heren de meest fantastische ballads uit de mouw kunnen schudden.

The Cult heeft het weer geflikt om een klasse plaat af te leveren. Hidden City haalt moeiteloos het niveau van haar voorgangers. Het gaat ongetwijfeld weer vier of vijf jaar duren voor we weer nieuw werk van The Cult te horen krijgen, maar wat is het telkens weer het wachten waard.
Recensent:Jan Didden Artiest:The Cult Label:Cooking Vinyl Records
Cover Casualties Of Cool - Casualties Of Cool

Casualties Of Cool - Casualties Of Cool ”Waar haalt hij toch telkens de tijd vandaan?” , is de eerste gedachte bij...

Cover Karma To Burn - Mountain Czar

Karma To Burn - Mountain Czar Karma To Burn (K2B) is geen band die je zal verrassen met hun albums. De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT