RECENSIE: Dmitry Evgrafov - Collage

Dmitry
recensie cijfer 2015-12-28 De tijd dat klassieke muziek iets was waar alleen je grootouders naar hoorden te luisteren is allang voorbij. Klassiek wordt tegenwoordig in een nieuw jasje gestoken en componisten worden popsterren. Deze nieuwe generatie heet neo-klassiek en de jongste telg van de familie is Dmitry Evgrafov. Deze jonge componist en net afgestudeerde sound designer is nog maar 22 jaar, heeft nooit enige muziekles gehad en komt uit Moskou. Voor zijn twintigste verjaardag had hij al twee albums en een EP gemaakt, maar was toen niet tevreden met zijn geluid en besloot te gaan studeren. Na zijn studie pakte hij het componeren weer op en maakte zijn nieuwste album: Collage. Deze plaat is de eerste die sinds tijden gaat uit komen bij de post-klassieke tak 130701 van het label Fat Cat Records. Voor het label en voor Dmitry is het dus een frisse start. Dmitry maakt ambient klassieke pianomuziek, aangevuld met (analoge) elektronische geluiden.

Hoewel Dmitry bij het maken van zijn eerste albums en EP zichzelf strikte regels oplegde, heeft hij op Collage de vrijheid genomen om te doen wat goed voelde. Het resultaat is dat hij veel meer elektronische geluiden heeft gebruikt dan dat hij van plan was en nummers heeft uitgebracht waarvan hij dacht dat hij ze nooit zou uitbrengen. Zo is het eerste nummer ‘Embrace’ geheel gemaakt met de computer en zijn (delen van) nummers als ‘Reel’ en ‘Sway’ met een heel ander doel gemaakt dan op cd komen. ‘Reel’ is onderdeel van een stuk voor een film en ‘Sway’ was een valentijnsstuk voor zijn vrouw.

Wanneer men denkt aan elektronische muziek, gaan de gedachtes al snel naar dance. Dmitry maakt hier haast het tegenovergestelde van. In ‘Sway’ creëert hij een Satie-achtige sfeer en kalmte. Daarnaast weet hij ook een groots en filmisch geluid neer te zetten, maar altijd met minimale middelen. Dit doet hij, onder andere, in het charismatische nummer ‘Cries And Whispers’. Dit stuk begint klein, maar wordt steeds grootser door de toevoeging van ritme. Een ander nummer dat een filmische sfeer heeft is ‘Nothing Left To Say’, dat ironisch genoeg het enige nummer is waarin wel gezongen wordt. Hendrik José heeft de tekst ingezongen en zijn stem past er perfect bij. Ondersteund door violen en anderen geluiden, is ‘Nothing Left To Say’ het meest “elektronisch” klinkende nummer van Collage.

Collage is een hele fijne cd geworden die fans van de (neo-)klassieke muziek van Satie en Nils Fram zeker zal aanspreken. De carrière van Dmitry Evgrafov is nog maar net begonnen en zal nog lang niet klaar zijn.
Recensent:Jetske Erisman Artiest:Dmitry Evgrafov Label:Konkurrent
Chills

The Chills - Silver BulletsReist u even mee naar de andere kant van de wereld? Nieuw-Zeeland, Dunedin,...

Cover Julia Kent - Asperities

Julia Kent - Asperities Julia Kent is een Canadese celliste die met Asperities haar vierde album...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT