RECENSIE: Bette Midler - It`s The Girls!

Midler
recensie cijfer 2015-02-12 De divine Miss M, die op haar laatste verjaardag al weer 69 kaarsjes mocht uitblazen, is ons wel bekend als actrice, komiek, cabaretière, activiste, diva en zangeres. Maar we moesten het al weer even zonder nieuw album doen. Haar laatste release, de kerst compilatie Cool Yule, waarvoor ze toen nog een Grammy nominatie kreeg was al weer van acht jaar geleden. Gelukkig hadden we de vorige 24 albums om ons te overbruggen. Door enig aandringen van producer, fan en goede vriend Marc Shaiman, schrijver van de muziek van Hairspray, dook de multi getalenteerde Bette Midler afgelopen jaar weer achter de opname microfoon.

Gelukkig was het niet met tegenzin want de dame in kwestie heeft gekozen voor iets wat dicht bij haar hart ligt. Namelijk door vrouwen groepen gezongen harmonieën. De plaat It's The Girls! zit dus vol Girl power maar wel met die touch van Bette. Covers zijn de flamboyante dame ook niet vreemd; ze is met hits als ‘From a Distance’ en ‘Wind Beneath My Wings’ bekend geworden.

Dit nieuwe album ligt in het verlengde van haar albums als Sings the Rosemary Clooney Songbook en Sings the Peggy Lee Songbook, of de soundtrack van ‘For The Boys’. Bette Midler strijkt vocaal neer met klassiekers uit een periode die de jaren dertig tot de jaren negentig omspant. Zingende dames zoals de Andrews en Boswell Sisters tot aan de Ronettes en Chiffons of TLC van allemaal is wel iets terug horen.
Bette Midler gooit ons niet in het diepe maar laat ons eerst opwarmen met de getrouwe reproductie van de door The Ronettes gezongen met album opener ‘Be My Baby’. De eveneens dicht bij het origineel blijvende ‘One Fine Day’, met uitzondering van de wat meer gepeperde drums, heeft wel als pluspunt dat je Bette haar eigen achtergrond doo wop koortje hoort zingen.
De tijd van de big band komt terug in de sensuele vertolking van ‘Bei mir bist du schön’ van de Andrew Sisters. Waar Bette haar sexappeal in de strijd gooit en haar podiumpersona op de voorgrond treedt. Ook met ‘You Can't Hurry Love’ experimenteert Midler er op los. Wie ooit had gehoopt om een country-achtige remake van The Supremes te horen komt nu aan zijn trekken. Upbeat, een banjo en een vleugje hillbilly pop. Maar al deze country vrolijkheid is naar ons idee toch iets te veel van het goede.
De diva is helemaal in haar groove met ‘Give Him a Great Big Kiss’, het bruisende origineel was van The Shangri-Las, maar de podiumartieste Midler heeft het naast de blazerssectie en stampende drumbeat nog wat meer opgepept door zichzelf wederom te klonen in het achtergrond koor en lekker met zichzelf te roddelen.

De enige waar wij onze vraagtekens bij hebben is ‘Waterfalls’. De enige nog net moderne song, een R&B hit van TLC uit 1995, valt tussen al de andere oudere songs op. De vertolking is prima in orde. Midler heeft namelijk de rem op het originele tempo gegooid en de instrumentatie omgeruild voor een simpele piano en strijkkwartet begeleiding. Deze versimpeling zet de songteksten in de schijnwerper. Waardoor de emoties van de luisteraar vol bestookt worden zoals deze dame ook al deed met ‘Hello In There’.

Van serieus en verdrietig tot opbeurend en uitbundig deze grande dame kan het allemaal. Ook het feit dat ze weet dat je soms niet al te veel moet sleutelen als de oorspronkelijke song al goed genoeg is om dunnetjes over te doen. Zoals we al hoorde in het begin van deze plaat met ‘One Fine Day’ en Be My Baby’ maar ook bij afsluiter ‘It’s The Girl’ een charleston oorspronkelijk uit 1931 van The Boswell Sisters. Maar wanneer ze er dan wel helemaal voor gaat en uitpakt is het ook wel een feest voor het oor zoals in ‘Give Him a Great Big Kiss’, ‘He's Sure the Boy I Love (Duet met Darlene Love) of het met een vleugje Hawaii besprenkelde ‘Mr. Sandman’ van the Chordelles' uit 1964.
Recensent:Chantal van den Berg Artiest:Bette Midler Label:Warner Music Benelux
Cover Olly Murs - Never Been Better

Olly Murs - Never Been BetterDe Britse Olly Murs is een populaire jongen. In 2009 won hij de Engelse...

Cover Damien Rice - My Favourite Faded Fantasy

Damien Rice - My Favourite Faded Fantasy We hebben er lang op moeten wachten, maar na een radiostilte van acht jaar is...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT