RECENSIE: One Morning Left - The Bree-Teenz

recensie cijfer 2011-10-05 We hadden nooit gedacht dat er een dag zou komen dat we ons positief zouden uitlaten over de kitscherige kladboel genaamd screamo, maar toch zijn we hier met lofbetuigingen voor de band One Morning Left. Deze vijf Finse jongeheren zijn er in geslaagd om ons met hun debuutalbum The Bree-Teenz even te doen genieten van dit gedoodverfde en ziekelijk gehypete muziekgenre. Wat is de reden van onze persoonlijke Copernicaanse omwenteling? De manier waarop de jongens het brengen: met een enorm zelfbewustzijn en vol zelfspot, maar gespeend van elke vorm van zelfrespect.

Omgekeerde psychologie durft wel eens zijn vruchten af te werpen en dat hebben deze knapen goed begrepen. Door middel van humoristische titels (‘Hermione’s Panties’, ‘IWrestledWithMyHairOnce’), een voorliefde voor knuffelberen en hun mix van metalcore en extreem foute dance, brengen ze heel wat leven in de brouwerij. Noem het gerust popdiva’s from hell. Het getuigt van zeer veel lef hoe ze huilerige refreinen à la Jonas Brothers durven combineren met een beukende sound die bij momenten zelfs naar Dimmu Borgir neigt (‘The Bree-Teenz’). Het lijkt een goed gevonden grap hoe de zanger eerst durft grunten zoals een zwijn, om nadien in een trancedeuntje over te gaan (‘ReetuindaHouse?’). We hebben hier niet te maken met een band die zijn puberale teksten brengt met een serieux om van te walgen, maar met vijf knotsgekke kerels die lijken uit te schreeuwen dat ze de foutheidsmarge van hun muziek zonder schroom nog wat willen uitbreiden. Hierdoor komen echt goede songs bovendrijven, zonder dat je er als luisteraar nog aanstoot aan neemt dat je naar puberpop zit te luisteren. ‘!liaF cipE’ mag voor ons gerust een screamo anthem worden, één waar iedereen het liefst zo fout mogelijk op gaat dansen.

Neen, we gaan er zeker geen gewoonte van maken, maar deze screamoband heeft ons voor één keer kunnen overtuigen. Onze hoop gaat dan ook uit naar deze jongens, die het donkere era waarin dit genre regeert kunnen kleuren in fluffy fluoroze tinten.
Recensent:Bram De Wulf Artiest:One Morning Left Label:Spinefarm
Roots Manuva – 4everevolution

Roots Manuva - 4everevolutionDe Britse hiphopveteraan Rodney Smith, beter bekend als Roots Manuva levert...

Joe Henry – Reverie

Joe Henry - Reverie Joe Henry schrijft liedjes, zingt, speelt gitaar en produceert. Hij is als...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT