RECENSIE: The Rott Childs - Riches Will Come Thy Way: A Musical

The Rott Childs - Riches Will Come Thy Way, A Musical
recensie cijfer 2011-09-19 In 2009 kwam er na 15 jaar een einde aan El Guapo Stuntteam. De Belgen uit Hasselt hadden een goede naam opgebouwd in de Europese underground scene en de optredens van de band waren legendarisch, alleen al vanwege de stunts van Christian Maes, alias Captain Catastrophy. Maar de koek bleek op en de leden van de band gingen solo of zetten een nieuwe band op. Zanger, gitarist Cedric Maes ging in The Sore Losers spelen, drummer Micha Volders vormde samen met zijn vriendin Lotte Vanhamel The Vermin Twins, live bijgestaan door zanger, gitarist Christophe Dexters. Dezelfde Dexters startte samen met gitarist Jethro Volders The Rott Childs, dat verder bestaat uit bassist Ben Younes (Eat Lions) en drummer Wim Coppers (Rise And Fall).

De naam The Rott Childs verwijst naar de Joods-Duitse bankiersfamilie Rothschild. Deze familie wist in de 18e eeuw een flinke vinger in de Europese pap te krijgen. Misschien heeft het met macht te maken dat de heren deze naam kozen, want het is duidelijk dat het debuutalbum Riches Will Come Thy Way, A Musical een stevig vertoon van macht is. In een half uurtje tijd krijgt de luisteraar van deze bijzondere musical een bak vieze, vuige, smerige rock ‘n’ roll over zich heen. Netjes ingedeeld in twee songs per akte, zijn er vergelijken te maken met namen als Captain Beefheart, The Mars Volta en The Jezus Lizards. En voor wie goed luistert is er nog veel meer te ontdekken. Wat te denken van opener ‘Animals vs Megiddo’, een dreigende track die bij het invallen van de drums glimpen van Marilyn Manson vertoont, vervolgens over gaat in scheurende gitaren en rommelende drums, gevolgd door een spooky, noisy einde. Dat soort sfeer en tempowisselingen vormen de basis van het album.

Wat de songs op Riches Will Come Thy Way, A Musical bijzonder maakt is de pakkende structuur die op een groot deel van de songs aanwezig is. Met de vele tempowisselingen, de rauwe gruizige sound en de schreeuwerige zang kan er door een gebrek aan goede structuur snel een grote brei van herrie ontstaan. The Rott Childs slaagt er echter in om steeds aanstekelijke gitaarriffs en baslijnen te gebruiken, die er voor zorgen dat de songs misschien onnavolgbaar lijken, maar wel prima binnenkomen. Zeker ´Treasure In My Hand’ en ´Diamond In My Pocket´ zijn hier goede voorbeelden van. Maar ook ´Tuppence- R-Tuppence’, wat een hint is richting ‘Helter Skelter’ van The Beatles, behoort tot deze categorie. Tot slot is het rauwe opzwepende ‘Our Gold Is Mine’ het benoemen waard. Het is chaotisch, vuig, noisy en het rockt als een malle. Daarnaast beschikt het ook nog eens over een lekker refrein.

Ondanks alle namen die je te binnen schieten bij dit album, heeft The Rott Childs met al deze invloeden een eigen geluid gecreëerd. Voor liefhebbers van vuige noisepunkrock en smerige rammelende rock ‘n’ roll is The Rott Childs een absolute aanrader.
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:The Rott Childs Label:Rough Trade Records
Textures – Dualism

Textures - DualismVorig jaar werd bekend dat zanger Eric van Kalsbeek Textures zou verlaten....

Teletextile - Glass

Teletextile - Glass In juni van dit jaar verscheen de EP Reflector van Teletextile uit...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT